.357 Magnum: Historia i Charakterystyka
Nabój .357 Magnum to rewolwerowy nabój opracowany w latach trzydziestych XX wieku, produkowany od 1935 roku przez firmę Smith & Wesson. Powstał z wydłużonej wersji naboju .38 Special, co zwiększyło jego moc i skuteczność.
Opracowanie i Wczesne Wyzwania
Projekt nabojów .357 Magnum został stworzony przez D. B. Wessona, P. B. Sharpe’a i M. A. Robinsona. Pierwsze wersje nabojów charakteryzowały się ciężkimi pociskami o masie 10,24 g, co skutkowało dużym odrzutem i ryzykiem przypadkowego postrzelenia osób postronnych. Z tego powodu początkowo nie cieszyły się one dużą popularnością.
Ewolucja i Zastosowanie
W latach pięćdziesiątych zaczęto stosować lżejsze pociski (7-8 g) oraz pociski ekspansywne, co zwiększyło ich efektywność. Wraz z rozwojem technologii, rewolwery strzelające nabojem .357 Magnum stały się bardziej poręczne i bezpieczne w użytkowaniu. Modele takie jak S&W 19 zdobyły dużą popularność wśród strzelców.
Bezpieczeństwo i Zgodność
Ważnym aspektem nabojów .357 Magnum jest ich zgodność z amunicją .38 Special. Ponieważ różnią się one tylko długością łuski, rewolwery kal. .357 Magnum mogą strzelać również amunicją .38 Special, co zapobiega niebezpiecznym pomyłkom. Jednakże, konstrukcja rewolwerów do .357 Magnum musi być solidniejsza, aby znieść wyższe ciśnienia.
Nowoczesne Wersje
W wyniku doświadczeń w produkcji, firma Smith & Wesson wprowadziła nowe szkieletowe konstrukcje rewolwerów, takie jak model S&W 586 czy Mod. 686, które łączą wytrzymałość z poręcznością. Dzięki tym innowacjom, .357 Magnum stał się jednym z najbardziej cenionych nabojów rewolwerowych.
Bibliografia
- Ireneusz Chloupek, Siła Magnum, Komandos 6/95
