Muzyka konkretna
Muzyka konkretna to kierunek w muzyce współczesnej, który wykorzystuje nie tylko dźwięki instrumentów i śpiew, ale także realne dźwięki otoczenia, takie jak odgłosy przyrody, fabryk czy ruchu ulicznego. Dźwięki te są rejestrowane, preparowane i miksowane w celu uzyskania zamierzonego efektu estetycznego.
Muzyka konkretna może występować w czystej formie lub być łączona z muzyką instrumentalną, wokalną oraz elektroniczną. Wśród kompozytorów związanych z tym nurtem znajdują się:
- Pierre Henry
- Frank Zappa
- Bernard Parmegiani
- Luc Ferrari
- François-Bernard Mâche
- François Bayle
- Michel Chion
- Lionel Marchetti
Wpływy muzyki konkretnej są także obecne w muzyce rapowej, gdzie wykorzystywane są różnorodne nagrane dźwięki oraz fragmenty tekstów mówionych i śpiewanych.
Historia
Pierwszym utworem z nurtu muzyki konkretnej była kompozycja Cinq études de bruits, stworzona przez Pierre’a Schaeffera w 1948 roku. W 1951 roku Pierre Henry zaprezentował Wariacje na drzwi i westchnienie, a John Cage skomponował Music of Change, korzystając z Yijing – starochińskiej Księgi Przemian. W 1952 roku Cage zarejestrował 4’33”, w którym jedynymi słyszalnymi dźwiękami były odgłosy publiczności. Kolejnym ważnym dziełem był Dripsody autorstwa Hugh LeCaine’a z 1954 roku, w którym dźwiękiem źródłowym było kapanie wody.
