Muzyka koncertowa
Muzyka koncertowa to forma muzyki stworzona z myślą o słuchaniu, różniąca się od muzyki ilustracyjnej i utylitarnej, jak muzyka obrzędowa czy taneczna. Jej początki sięgają późnego średniowiecza, kiedy to powstawały pieśni trubadurów oraz utwory instrumentalne kompozytorów renesansowych.
W okresie baroku muzyka koncertowa zyskała na znaczeniu, a utwory mogły być wykonywane na specjalnych koncertach. Wśród najważniejszych form tego okresu znajdują się:
- Fuga
- Preludium
- Toccata
- Suita
- Wariacje
- Koncert solowy
- Concerto grosso
Rozwój publicznych koncertów miał miejsce głównie w XVIII i XIX wieku. W tym czasie klasycyzm wprowadził dodatkowe formy muzyki koncertowej, takie jak:
- Sonata
- Kwartet smyczkowy
- Symfonia
W okresie romantyzmu zyskał na popularności poemat symfoniczny, a także kult wirtuozów. W muzyce koncertowej romantyzmu nawiązywano do tradycji wcześniejszych epok.
W XX wieku pojęcie muzyki koncertowej rozszerzyło się o repertuar współczesnych kompozytorów oraz inne gatunki, takie jak jazz i rock, co pokazuje różnorodność tej formy sztuki.
