Muchomor szarawy (Amanita vaginata) – gatunek grzybów z rodziny muchomorowatych (Amanitaceae).
Systematyka i nazewnictwo
Muchomor szarawy został nazwany przez Władysława Wojewodę w 1992 roku. W przeszłości znany był jako mglejarka, bedłka pochwowata, czy muchomor pochwiasty. Gatunek ten charakteryzuje się dużą zmiennością, a wiele form uznano za synonimy.
Morfologia
Kapelusz muchomora szarego początkowo ma kształt dzwonkowaty, a następnie staje się płaskołukowaty, osiągając średnicę od 3 do 10 cm. Powierzchnia jest gładka, naga i silnie prążkowana, a kolor waha się od siwego do żółtosiwobrązowego. W wilgotnych warunkach staje się lepki i śliski.
Blaszki są średnio gęste, sprężyste i zawsze białe, nie przyrastają do trzonu, a ich krawędzie są nieco wybrzuszone.
Występowanie i siedlisko
Muchomor szary występuje na całym świecie, w tym w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Polsce, gdzie jest pospolity.
Gatunki podobne
- Muchomor srebrzysty (Amanita mairei) – większy i mniej szary.
- Muchomor zielonawy (Amanita phalloides) i muchomor jadowity (Amanita virosa) – przypominają muchomora szarego, ale różnią się podstawą trzonu i prążkowaniem kapelusza.
- Muchomor rdzawobrązowy (Amanita fulva) – podobny w odmianach o brunatno-czerwonej barwie.
Podsumowanie
Muchomor szarawy to gatunek grzyba o zróżnicowanej morfologii i szerokim zasięgu występowania. Rozpoznawany jest dzięki charakterystycznym cechom, takim jak prążkowany kapelusz i białe blaszki. W Polsce jest powszechnie spotykany, co czyni go interesującym obiektem badań mykologicznych.
