Mu’awija ibn Abi Sufjan
Mu’awija ibn Abi Sufjan (ur. 602, zm. 680) był założycielem dynastii Umajjadów oraz kalifem w latach 661–680. Był synem Abu Sufjana Ibn Harba, a jego następcą został syn Jazid I.
Życiorys
W 657 roku Mu’awija stanął do walki z kalifem Alim w bitwie pod Siffin. Do roku 660 pełnił funkcję namiestnika Syrii. Po śmierci Usmana, ogłosił się kalifem, wybierając Damaszek na swoją siedzibę.
Opinie w islamie
Mu’awija jest postacią kontrowersyjną w islamie. Wśród sunnitów uznawany jest za twórcę kalifatu Umajjadów, który starał się pomścić zabójstwo Usmana. Natomiast szyici postrzegają go negatywnie, oskarżając o rebelię przeciwko Aliemu, pierwszemu imamowi szyitów. Uważają, że jego działania były motywowane chęcią zdobycia władzy, a nie dobrymi intencjami.
- Po śmierci Alego Mu’awija zerwał umowę z Hasanem, którego prawdopodobnie otruł.
- Nominował swojego syna Jazida na następcę, co przyczyniło się do tragedii w Karbali, gdzie zginął Husajn, drugi syn Alego.
- Wprowadził praktykę przeklinania Alego w meczetach podczas piątkowych modłów, co trwało do końca dynastii Umajjadów.
