Mszał Rzymski
Mszał rzymski to kluczowa księga liturgiczna w Kościele katolickim obrządku rzymskiego. Zawiera teksty stałych i zmiennych części mszy oraz instrukcje do sprawowania Eucharystii i celebracji związanych z rokiem liturgicznym. Powstał z połączenia ksiąg, takich jak sakramentarz, lekcjonarz, graduał i „Ordines Romani”. Jego układ został ukształtowany przez ryt rzymski oraz ryt gallikański.
Historia
Mszał rzymski przeszedł wiele edycji, z których najważniejsze to:
- 1570 – Pius V wprowadza pierwszy mszał w bulli Quo primum.
- 1604 – Klemens VIII wprowadza niewielkie poprawki.
- 1634 – Nowa edycja za Urbana VIII.
- 1920 – Benedykt XV wprowadza zmiany Piusa X.
- 1962 – Jan XXIII aktualizuje Kanon mszy.
- 1970 – Paweł VI wydaje nowy mszał, zmieniając obrzędy mszalne.
- 2008 – Poprawiona edycja za Benedykta XVI.
Układ Mszału
Mszał rzymski dzieli się na rubryki (wskazówki dla celebransów) oraz nigryki (tekst mszalny). Jego układ różni się w zależności od formy rytu.
Forma Zwyczajna Rytu Rzymskiego
W mszałach tej formy znajdziemy:
- Ogólne wprowadzenie do mszału rzymskiego (OWMR)
- Formularze mszalne roku liturgicznego
- Obrzędy Mszy Świętej (wstępne, liturgia słowa, liturgia eucharystyczna, zakończenia)
Forma Nadzwyczajna Rytu Rzymskiego
Mszał tej formy zawiera:
- Bullę Piusa V
- Ogólne i szczegółowe rubryki
- Kalendarium
- Modlitwy i formularze mszalne na poszczególne okresy roku
Mszaliki dla Świeckich
Kościół zachęca wiernych do korzystania z mszalików w formacie dostosowanym do ich potrzeb. Pierwsze mszaliki pojawiły się przed reformą liturgiczną, a ich popularność wzrosła po wprowadzeniu tłumaczeń na język polski.
Przypisy
Wszystkie informacje dotyczące mszalika oraz jego edycji można znaleźć w dokumentach Kościoła oraz publikacjach liturgicznych.
