Moździerz okopowy
Moździerz okopowy to rodzaj moździerzy, które były wykorzystywane w okopach w trakcie I wojny światowej. Zostały zaprojektowane do prowadzenia ognia w bliskiej odległości od pozycji nieprzyjaciela.
W większości przypadków były to moździerze trzonowe, których cechą charakterystyczną była ich bliskość do frontu. Taka lokalizacja, mimo że dawała przewagę w walce, niosła również ze sobą istotne ryzyko. Z czasem postanowiono je wycofać z użycia z powodu trudności związanych z ich wykrywalnością oraz problemami w dostarczaniu amunicji.
Problemy z moździerzami okopowymi
- Łatwość wykrycia przez nieprzyjaciela
- Trudności w zaopatrzeniu w amunicję
Decyzja o wycofaniu moździerzy okopowych była związana z potrzebą zwiększenia efektywności działań wojennych oraz minimalizowania strat. W rezultacie, z czasem zaczęto stosować inne, bardziej mobilne i mniej narażone na zniszczenie systemy artyleryjskie.
