Życiorys
Kimura, japoński genetyk i biolog molekularny, jest znany z neutralistycznej teorii ewolucji molekularnej. Urodził się w 1924 roku w Okazaki jako jedyny syn biznesmena. Początkowo zainteresowany botaniką, w 1944 roku rozpoczął studia z zakresu cytogenetyki. Pracując jako asystent profesora H. Kihary, przeszedł na matematyczną stronę genetyki populacyjnej, co miało wpływ na jego dalsze badania.
W 1949 roku dołączył do Narodowego Instytutu Genetyki w Mishima, gdzie skoncentrował się na stochastycznej teorii genetyki populacyjnej. Wziął udział w debacie dotyczącej dryfu genetycznego, sprzeciwiając się poglądom A. Fishera. Jego pierwszy artykuł na Zachodzie, dotyczący tej tematyki, został opublikowany w 1954 roku.
Po pracy w Stanach Zjednoczonych, w tym na Uniwersytecie Wisconsin, Kimura stał się uznawanym liderem w matematycznej genetyce populacyjnej. W 1960 roku opublikował podręcznik „Szkice genetyki populacyjnej”, który był jednym z najbardziej zaawansowanych w swoim czasie.
Hipoteza neutralistyczna
Najważniejszym wkładem Kimury jest hipoteza, że większość substytucji nukleotydów w ewolucji jest wynikiem neutralnych lub prawie neutralnych mutacji. Jego koncepcja była kontrowersyjna wśród współczesnych ewolucjonistów, którzy nie mogli zaakceptować, że zmiany genetyczne mogą zachodzić bez działania doboru naturalnego. Jednak jego teoria okazała się testowalna, co zainicjowało wiele badań.
W 1983 roku Kimura podsumował swoje badania w książce „The Neutral Theory of Molecular Evolution”. Choć pomysł neutralnych mutacji nie był nowy, to Kimura stworzył jego teoretyczne podstawy, co miało kluczowe znaczenie dla rozwoju badań nad ewolucją molekularną.
Nagrody i wyróżnienia
Kimura otrzymał wiele nagród, w tym Nagrodę Asahi w 1986 roku. Był znaczącą postacią w dziedzinie ewolucji, a jego teorie, mimo kontrowersji, miały istotny wpływ na współczesną biologię.
