Morze Terytorialne
Morze terytorialne (ang. territorial sea) to pas wód przybrzeżnych, który należy do państwa nadbrzeżnego. Na tym obszarze obowiązuje prawodawstwo danego kraju oraz jego władza, z wyjątkiem regulacji dotyczących prawa nieszkodliwego przepływu.
Charakterystyka
Morze terytorialne ma status terytorium lądowego państwa, z wyjątkiem zasad dotyczących przepływu statków. Szerokość tego pasa nie może przekraczać 12 mil morskich, zgodnie z art. 3 konwencji o prawie morza. W obrębie morza terytorialnego wszystkie statki, w tym handlowe, rybackie i wojskowe, mają prawo do nieszkodliwego przepływu bez konieczności uzyskania zezwolenia.
Obecnie około 95% państw nadbrzeżnych stosuje zasadę 12-milowego morza terytorialnego. W Polsce i krajach nadbałtyckich również obowiązuje ta zasada. Długość granicy polskiego morza terytorialnego wynosi 440 km, w tym 22,4 km z Niemcami, 395 km z morzem pełnym i 22,3 km z Federacją Rosyjską.
Wody terytorialne RP obejmują:
- Powierzchnię morskich wód wewnętrznych – 2005 km²
- Morze terytorialne – 8682 km²
Strefa Przyległa i Wyłączna Strefa Ekonomiczna
Na zewnątrz morza terytorialnego znajduje się strefa przyległa, a za nią rozciąga się wyłączna strefa ekonomiczna. Ta ostatnia to obszar, na którym państwo nadbrzeżne ma wyłączne prawo do eksploatacji zasobów oraz prowadzenia badań naukowych. Inne państwa korzystają z wolności morza pełnego, w tym żeglugi i układania infrastruktury.
Morze Terytorialne RP
Morze terytorialne Rzeczypospolitej Polskiej to obszar wód morskich o szerokości 12 mil morskich, liczonych od linii podstawowej. Granice morza terytorialnego oraz redy portów morskich w Świnoujściu i Szczecinie zostały określone w odpowiednich rozporządzeniach Rady Ministrów.
Morze terytorialne stanowi integralną część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
