Morze Norweskie
Morze Norweskie, o powierzchni 1 385 000 km², znajduje się na granicy Oceanu Arktycznego i Oceanu Atlantyckiego, na północny zachód od Norwegii. Jego średnia głębokość wynosi od 1600 do 1750 metrów, a maksymalna głębokość osiąga 3734 metry.
Położenie i granice
Morze Norweskie graniczy z:
- Morzem Północnym od południa,
- Atlantykiem od południowego zachodu,
- Morzem Barentsa od północy,
- Morzem Grenlandzkim od zachodu.
W odróżnieniu od innych mórz przybrzeżnych, dno Morza Norweskiego nie leży na szelfie kontynentalnym, co przyczynia się do jego znacznej głębokości. Na obszarach o głębokości poniżej kilometra prowadzona jest eksploatacja ropy naftowej i gazu ziemnego. Strefa przybrzeżna jest bogata w ryby, a Prąd Północnoatlantycki utrzymuje stosunkowo wysoką temperaturę wód.
Porty i linia brzegowa
Główne porty zlokalizowane nad Morzem Norweskim to:
- Trondheim,
- Tromsø,
- Narwik.
Linia brzegowa Norwegii jest silnie rozczłonkowana, z licznymi fiordami, wysepkami i cieśninami.
Definicja obszaru
Międzynarodowa Organizacja Morska definiuje Morze Norweskie według poniższych granic:
- Na północnym wschodzie: linia od najbardziej na południe wysuniętego punktu Spitsbergenu do Przylądka Północnego na Wyspie Niedźwiedziej, przez Kapp Heer do Przylądka Północnego w Norwegii.
- Na południowym wschodzie: wzdłuż wybrzeży Norwegii od Nordkappu do Przylądka Stadt.
- Na południu: linia równoległa do szerokości geograficznej 61° na zachodnim wybrzeżu Norwegii, aż do północno-wschodniego krańca Fugloy i wschodniego krańca Gerpir na Islandii.
- Na zachodzie: wzdłuż granicy Morza Grenlandzkiego.
Podsumowanie
Morze Norweskie jest ważnym obszarem morskim, który odgrywa kluczową rolę w gospodarce regionu, głównie dzięki bogatym złożom surowców naturalnych oraz zróżnicowanym ekosystemom morskich. Jego znaczenie podkreśla również rozbudowana infrastruktura portowa i wyjątkowe cechy geograficzne.
