Monwid – Książę Kieranowski i Słonimski
Monwid (ur. około 1313–1315, zm. 2 lutego 1348) był księciem kieranowskim i słonimskim, synem Giedymina oraz członkiem rodziny Giedyminowiczów. W przeszłości uważany był za najstarszego syna Giedymina, jednak nowsze badania wskazują, że był najmłodszy. Zginął w Bitwie nad Strawą w 1348 roku.
Podział władzy po Giedyminie
W grudniu 1341 roku Giedymin podzielił swoje terytoria pomiędzy synów:
- Jewnuta – tron Wielkiego Księstwa w Wilnie
- Kiejstut – Troki
- Olgierd – Krewo
- Narymunt – Pińsk
- Koriat – Nowogródek, Wołkowysk, Mścibochów
- Lubart – Wołyń
Monwid miał otrzymać Kiernów i Słonim, choć istnieją kontrowersje co do lokalizacji tych terytoriów. Historycy, na podstawie Kroniki Litewskiej, przyjmują, że Monwid rządził w Słonimiu i Kiernowie.
Rola w polityce
Monwid pełnił funkcję rzecznika Wielkiego Księstwa w relacjach z zakonem inflanckim. Pozostali bracia mieli różne role polityczne, wspierając nowego władcę, Jewnutę, oraz prowadząc sprawy w swoich regionach.
Kontrowersje dotyczące panowania
Teoria Teodora Narbutta sugerująca, że Monwid przejął tron po Giedyminie, została odrzucona przez późniejszych historyków. Według Kronik Litewskich, po Giedyminie władzę objął Jewnuta.
Śmierć Monwida
Monwid zginął 2 lutego 1348 roku w Bitwie nad Strawą. Jego śmierć jest potwierdzona brakiem wzmianki w traktacie rozejmu polsko-litewskiego z 1352 roku. Po jego śmierci Słonim przeszedł pod władzę Kiejstuta.
Rodzina
Monwid był synem Giedymina i prawdopodobnie Jewny. Miał siedmiu braci oraz sześć sióstr. Nie ma informacji o tym, czy Monwid miał żonę lub dzieci, a większość historyków zgadza się, że nie posiadał potomstwa. Istnieją także spekulacje, że był protoplastą rodu Moniwidów, ale są to błędne przypuszczenia.
