X Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej
X Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej odbyły się w RFN w dniach 13 czerwca – 7 lipca 1974 roku. Turniej wygrała reprezentacja RFN, a na podium znalazły się również Holandia, Polska oraz Brazylia. Po raz pierwszy w historii turnieju wprowadzono maskotki, którymi były postacie chłopców Tip i Tap, odzwierciedlające stroje niemieckiej drużyny. W 1974 roku zadebiutowały także nowe zasady dotyczące przyznawania medali.
Debiutujące drużyny
W mistrzostwach wzięły udział m.in. reprezentacje Australii, Haiti, NRD i Zairu. Królem strzelców został Grzegorz Lato z 7 bramkami, natomiast Andrzej Szarmach i Johan Neeskens zdobyli po 5 goli.
Składy drużyn i stadiony
- Berlin Zachodni, Olympiastadion
- Dortmund, Westfalenstadion
- Düsseldorf, Rheinstadion
- Frankfurt nad Menem, Waldstadion
- Gelsenkirchen, Parkstadion
- Hamburg, Volksparkstadion
- Hanower, Niedersachsenstadion
- Monachium, Stadion Olimpijski
- Stuttgart, Neckarstadion
Kwalifikacje
Polska zakwalifikowała się do turnieju, pokonując Anglię 2:0 w Chorzowie oraz remisując 1:1 w rewanżu. W obronie bramki wyróżnił się Jan Tomaszewski, a po meczu gazety opisały go jako bohatera.
Runda eliminacyjna
W turnieju wzięło udział 16 drużyn podzielonych na cztery grupy. Dwie najlepsze z każdej grupy awansowały do drugiej rundy, a zwycięzcy grup zagrali w finale. Polska dotarła do meczu o 3. miejsce.
„Mecz na wodzie”
Mecz pomiędzy Polską a RFN przeszedł do historii jako „Mecz na wodzie” z powodu trudnych warunków atmosferycznych. RFN wygrała 1:0 i awansowała do finału.
Mecz o 3. miejsce
W meczu o 3. miejsce Polska pokonała Brazylię 1:0, a jedyną bramkę zdobył Grzegorz Lato, który został królem strzelców turnieju.
Finał
Finał mistrzostw odbył się pomiędzy RFN a Holandią. RFN wygrała 2:1, zdobywając swój drugi tytuł mistrza świata, wcześniej triumfując w 1954 roku.
Klasyfikacja strzelców
- 7 bramek: Grzegorz Lato
- 5 bramek: Johan Neeskens, Andrzej Szarmach
- 4 bramki: Gerd Müller, Johnny Rep, Ralf Edström
- 3 bramki: René Houseman, Roberto Rivelino, Paul Breitner, Johan Cruyff, Dušan Bajević, Kazimierz Deyna
Mistrzowie
RFN zdobyła tytuł mistrza świata po raz drugi, potwierdzając swoją dominację na boiskach międzynarodowych.
