Mir Taki Mir (właściwie Mohammad Taki; 1722-1810) był indyjskim poetą, który tworzył w języku urdu.
Życiorys
Mir Taki Mir urodził się w rodzinie muzułmańskiej w Allahabadzie. Po śmierci ojca w dzieciństwie, wychowywał go stryj, który również zmarł, gdy Mir miał siedemnaście lat. W tym okresie otrzymywał stypendium od arystokraty Amira ul Umara, co pozwoliło mu rozwijać swoje umiejętności poetyckie w Delhi. Po perskiej inwazji Nadir Szaha musiał opuścić stolicę i przenieść się do Lucknow, gdzie pozostał do końca życia, mimo że tęsknił za Delhi.
Twórczość Mira obejmowała trzy główne formy poetyckie:
- gazela – liryka miłosna
- masnawi – moralitet lub przypowieść mistyczna
- kasyd – panegiryk
W swoich wierszach Mir wyrażał chwałę Boga, rozważając jednocześnie przyczyny cierpień w świecie oraz często poruszał temat niespełnionej miłości.
Polski przekład jego gazeli został dokonany przez Janusza Krzyżowskiego i Surendera Bhutaniego.
Bibliografia
* Gazele, Wydawnictwo AKOT, Warszawa 2005 (przekład z języka urdu Surender Bhutani, przekład poetycki Janusz Krzyżowski, seria „Z Prac Muzeum Azji i Pacyfiku”)
Mir Taki Mir pozostaje jedną z kluczowych postaci w historii poezji urdu, cenioną za głębię emocji i mistycyzm w swojej twórczości.
