Reklama
Dzisiaj jest 9 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Miotacz ognia wzór K

Miotacz ognia wzór K

Miotacz ognia wzór K to plecakowy miotacz ognia, który był produkowany w okupowanej Polsce podczas II wojny światowej, w warsztatach Armii Krajowej. W 1942 roku Komenda Główna AK zleciła produkcję broni, w tym miotaczy ognia, w ramach konspiracyjnej produkcji. Wzór K był najpopularniejszym typem tego rodzaju broni, przeznaczonym dla pododdziałów saperskich do niszczenia pojazdów pancernych i stanowisk broni ciężkiej.

Reklama

Każda sekcja miotacza składała się z czterech osób: dowódcy, miotaczowego i dwóch amunicyjnych, którzy przenosili butle ze sprężonym powietrzem oraz bańki z mieszaniną zapalającą. Choć liczba wyprodukowanych egzemplarzy jest trudna do określenia, wiadomo, że w warsztacie Antoniego Więckowskiego wykonano około 400 sztuk do wybuchu powstania warszawskiego.

Wiosną 1944 roku Niemcy zlikwidowali wiele tajnych składów broni AK, co spowodowało, że w momencie wybuchu powstania w rękach żołnierzy AK znajdowało się tylko około 30 miotaczy ognia. Używano ich w kluczowych odcinkach obrony, a także w kompanii miotaczy ognia, która brała udział w walkach na Muranowie i Starym Mieście, szczególnie w Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych.

Reklama

Opis techniczny

Główne elementy miotacza ognia wzór K obejmowały:

  • Zbiornik mieszanki zapalającej o pojemności 15 litrów z dwóch cylindrycznych butli.
  • Butla na sprężone powietrze o pojemności 6 litrów.
  • Zawór odcinający, wąż łączący oraz prądownicę z zaworem.
  • Urządzenie zapalające i gasidło do zabezpieczenia akcji.

Mieszanina zapalająca składała się z oleju napędowego (75%) i benzyny (25%). Przed użyciem miotacza należało odkręcić zawór odcinający i zapalić urządzenie zapalające. Miotacz był używany do krótkich „strzałów” o długości około sekundy. Po opróżnieniu zbiornika, czas potrzebny na jego napełnienie wynosił około cztery minuty.

Miotacze ognia wzór K, mimo braku zaworu redukcyjnego, który zapewniałby stałe ciśnienie, sprawdziły się w walce. Główną wadą była utrata zasięgu „strzałów” w miarę opróżniania zbiornika.

Dane taktyczno-techniczne

Bibliografia

  • Mariusz Skotnicki, Miotacz ognia wzór „K”, „Nowa Technika Wojskowa” 7/98.

Wzór K jest ważnym elementem historii Powstania Warszawskiego.

Reklama
Reklama