Minnesang – Miłosna Liryka Średniowieczna
Minnesang to forma miłosnej liryki śpiewanej, rozwijająca się w zachodnioeuropejskiej arystokracji od około 1150 roku, głównie w języku średnio-wysoko-niemieckim. Po raz pierwszy pojawiła się wśród trubadurów z południowej Francji. Zjawisko to pełniło rolę rycerskiego hobby i było porównywane do turniejów, a udane wykonanie pieśni miłosnej (Minnelied) traktowane było jako sukces.
Reklama
Minnesang koncentrował się na relacji między rycerzem a wybraną damą, której nie poddawano zasadom erotyki, a raczej etykiety rycerskiej, obwarowanej licznymi rytuałami.
Znani Minnesingerzy
- Der Kürenberger
- Dietmar von Aist
- Heinrich von Veldeke
- Friedrich von Hausen
- Albrecht von Johansdorf
- Hartmann von Aue
- Heinrich von Morungen
- Reinmar
- Walther von der Vogelweide
- Wolfram von Eschenbach
- Otto von Botenlauben
- Neidhart
- Gottfried von Neifen
- Burkart von Hohenfels
- Tannhäuser
- Ulrich von Liechtenstein
- Konrad von Würzburg
- Heinrich von Meißen
- Johannes Hadlaub
- Hugo von Montfort
- Oswald von Wolkenstein
- Mnich z Salzburga
Minnesang rozwijał się także w Czechach, a jednym z minnesingerów był król Wacław II.
Reklama
Reklama
Wydania Dzieł i Opracowania
- Die Große Heidelberger Liederhandschrift (Codex Manesse), Heidelberg 1984.
- Codex Manesse. Die Große Heidelberger Liederhandschrift, Heidelberg 1988.
- Thomas Cramer: Die kleineren Liederdichter des 14. und 15. Jhs., 1979-1985.
- Carl von Kraus: Liederdichter des 13. Jhs., Tübingen 1978.
- Hugo Kuhn: Minnesangs Wende, Tübingen 1967.
- Olive Sayce: The medieval German lyric. 1150 – 1300, Oxford 1982.
- Günther Schweikle: Minnesang, Stuttgart/Weimar 1995.
- Eva Willms: Liebesleid und Sangeslust, Düsseldorf 1990.
- Minnesang. Niemiecka średniowieczna pieśń miłosna, Warszawa 1997.
