Miłosierdzie Boże w teologii chrześcijańskiej
Miłosierdzie Boże to kluczowa prawda wiary w chrześcijaństwie, definiowana jako przebaczenie grzesznikom. Papież Jan Paweł II w encyklice Dives in misericordia podkreśla, że miłosierdzie polega na wydobywaniu dobra zła oraz stanowi istotę orędzia mesjańskiego Chrystusa. Zauważa, że misterium paschalne Chrystusa jest szczytem objawienia miłosierdzia Boga, a Krzyż symbolizuje głębokie zniżenie się Boga do człowieka w chwilach cierpienia.
Papież naucza, że miłosierdzie nie oznacza pobłażliwości, a przebaczenie wymaga naprawienia zła. W katolicyzmie kluczową rolę w objawieniu miłosierdzia odgrywa św. Faustyna Kowalska, a Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach jest jego światowym centrum. Ważnym elementem kultu jest Święto Miłosierdzia, które przypada na pierwszą niedzielę po Wielkanocy.
Miłosierdzie w wierzeniach Świadków Jehowy
Świadkowie Jehowy również uznają miłosierdzie za istotną cechę Boga, podkreślając jego gotowość do przebaczenia. Wierzą, że Bóg ocenia ludzkie postępowanie z miłosierdziem, ale jednocześnie nie lekceważy sprawiedliwości. Uważają, że korzystanie z Bożego miłosierdzia wymaga rezygnacji z grzesznych przywiązań oraz szczerej skruchy.
Świadkowie Jehowy nauczają, że aby zaznać miłosierdzia, należy spełnić trzy warunki: zrozumieć Boże wymagania, okazać skruchę oraz przyjąć Boże zasady. Uważają, że zmartwychwstanie będzie aktem najwyższego miłosierdzia, a Jezus Chrystus przyszedł na ziemię, by ofiarować swoje życie za grzechy ludzkości.
W ich wierzeniach mądrość Boża jest pełna miłosierdzia, co oznacza ciepło i wrażliwość wobec ludzi. Świadkowie Jehowy dążą do niesienia pomocy potrzebującym, wyrażając miłość i współczucie, a miłosierdzie obejmuje zarówno empatię, jak i konkretne działania na rzecz osób w trudnej sytuacji.