Miłek szkarłatny
Miłek szkarłatny (Adonis flammea Jacq.) to gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych, występujący głównie w rejonie śródziemnomorskim oraz południowo-zachodniej Azji. W Polsce jest archeofitem i rzadkim chwastem, głównie na Wyżynie Małopolskiej.
Morfologia
- Łodyga: Pojedyncza, wzniesiona, do 50 cm wysokości.
- Liście: Pierzasto-wielodzielne, wąskie.
- Kwiaty: Jaskrawo- lub krwistoczerwone, kielich przylega do korony, działki kielicha owłosione.
- Owoce: Jednonasienne niełupki, proste, z czarnym dzióbkiem, zebrane w owoc zbiorowy.
Biologia i ekologia
Miłek szkarłatny jest rośliną jednoroczną, kwitnącą od maja do sierpnia. Może być samopylny lub zapylany przez błonkoskrzydłe. Rośnie głównie na polach jako chwast, szczególnie na glebach bogatych w węglan wapnia. Gatunek ten jest charakterystyczny dla zbiorowiska roślinnego Caucalido-Scandicetum.
Zagrożenia i ochrona
W wyniku modernizacji metod zwalczania chwastów, miłek szkarłatny jest zagrożony wyginięciem. W celu ochrony gatunku zakładane są specjalne ogródki chwastów. Kategorie zagrożenia to:
- Czerwona lista roślin i grzybów Polski (2006): E – wymierający, krytycznie zagrożony.
- Polska czerwona księga roślin: CR – krytycznie zagrożony.
Podsumowanie
Miłek szkarłatny to rzadki gatunek rośliny, który wymaga ochrony z uwagi na zagrożenie wyginięciem. Działania ochronne są kluczowe dla zachowania jego populacji w Polsce.
