„`html
Mików
Mików (łem. Миків) to osada w Polsce, zlokalizowana w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza, nad rzeką Osławą.
Historia
Osada posiadała prawa wołoskie w latach 1551-1600 i znajdowała się w ziemi sanockiej województwa ruskiego. W drugiej połowie XVII wieku Mików wchodził w skład starostwa krośnieńskiego. W 1657 roku wieś została spustoszona przez wojska księcia siedmiogrodzkiego Jerzego II Rakoczego, sprzymierzonego ze Szwedami.
Do 1772 roku miejscowość była częścią województwa ruskiego, a następnie włączono ją do cyrkułu leskiego, a później sanockiego w Galicji. W 1914 roku Mików należał do powiatu sądowego w Sanoku, gminy Bukowsko. W 1898 roku wieś liczyła 281 mieszkańców oraz 38 domów, a jej powierzchnia wynosiła 6,98 km².
W połowie XIX wieku właścicielem majątku był Alfred Lubaczewski. W 1905 roku Józef Mikołaj Potocki posiadał obszar leśny o powierzchni 893,7 ha, który w 1911 roku zmniejszył się do 893 ha.
W latach 1918-1919 Mików był częścią Republiki Komańczańskiej. Grekokatolicy przynależeli do parafii unickiej w Smolniku, natomiast katolicy do parafii łacińskiej w Bukowsku, a od 1927 roku w Komańczy. W latach 1975-1998 miejscowość znajdowała się w województwie krośnieńskim.
Toponimika nazwy
Nazwa miejscowości ewoluowała na przestrzeni lat: Mykow (1561), Mikow (1665), Myków (XIX w.), Mików (XX w.). Etymologia odnosi się do imion Mikoła i Mikołaj oraz wywodzi się z języka wołoskiego, z porównaniem do rumuńskiego słowa mic, oznaczającego „mały, mikry”.
„`
