MiG-17
MiG-17 (oznaczenie NATO: Fresco) to radziecki samolot myśliwski, który powstał w końcu lat 40. XX wieku. Prototyp oblatano 14 stycznia 1950 roku. Maszyna ta służyła w siłach powietrznych 40 krajów na całym świecie.
Historia rozwoju
MiG-17 był rozwinięciem myśliwca MiG-15. Po oblataniu pierwszego prototypu w 1950 roku, wprowadzono różne wersje produkcyjne, w tym:
- MiG-17F – podstawowa wersja z nowym silnikiem
- MiG-17PF – wersja z radarem
- MiG-17PFU – wersja z radarem i pociskami naprowadzanymi
- Licencyjna wersja Lim-5 produkowana w Polsce
- Wersje chińskie: J-4 i J-5
Chociaż był to myśliwiec poddźwiękowy, w locie nurkowym z użyciem dopalacza, możliwe było przekroczenie prędkości dźwięku. Ze względu na drgania w tym zakresie wprowadzono ograniczenia w eksploatacji.
Opis konstrukcji
MiG-17 to jednomiejscowy, jednosilnikowy średniopłat o metalowej konstrukcji z duraluminium. Posiada skośne skrzydła z zmiennym skosem krawędzi natarcia oraz klasyczne usterzenie. Silnik turboodrzutowy WK-1F generuje ciąg 33,1 kN z dopalaczem. Kabina pilota jest hermetyzowana i wyposażona w fotel wyrzucany.
Specyfikacje techniczne
- Rozpiętość: 9,63 m
- Długość: 11,36 m
- Wysokość: 3,80 m
- Masa własna: 4100 kg
- Masa startowa: 6100 kg
- Zasięg: 1300 km (1930 km z dodatkowymi zbiornikami)
- Prędkość maksymalna: 1145 km/h
- Pułap: 16 600 m
Uzbrojenie
MiG-17 był uzbrojony w:
- 1 × działko N-37D kal. 37 mm
- 2 × działka NR-23 kal. 23 mm
- Możliwość przenoszenia do 500 kg uzbrojenia pod skrzydłami lub dwóch zbiorników paliwa.
Użytkownicy
MiG-17 był wykorzystywany przez wiele krajów, w tym: Afganistan, Chiny, Egipt, Polska, Wietnam i ZSRR.
Podsumowanie
MiG-17 to ważny samolot myśliwski, który przeszedł wiele modyfikacji i był produkowany w różnych wersjach. Jego wszechstronność i zastosowanie w wielu krajach świadczą o jego znaczeniu w historii lotnictwa wojskowego.
