Mieszko Młodszy
Mieszko Młodszy, znany także jako Mieszko kaliski (ur. między 1160 a 1165, zm. 2 sierpnia 1193 w Kaliszu) był polskim księciem z dynastii Piastów, czwartym synem Mieszka III Starego. Sprawował władzę jako książę kaliski w latach 1191–1193.
Mieszko Młodszy był drugim synem Mieszka III Starego i jego drugiej żony Eudoksji. Po raz pierwszy pojawił się w dokumentach historycznych w 1167 roku, kiedy to został wymieniony jako syn księcia wielkopolskiego.
Wygnanie i powrót do władzy
W wyniku rewolty przeciwko Mieszkowi Staremu w 1177 lub 1179 roku cała rodzina Mieszka Młodszego została wygnana. Powrócili do kraju w 1181 roku. W 1184, dzięki dyplomatycznym działaniom ojca, Mieszko Młodszy został namiestnikiem dzielnicy mazowieckiej i kujawskiej, jednak jego brutalne rządy doprowadziły do jego wygnania na mocy ugody zawartej przez Leszka Bolesławowica i Kazimierza II Sprawiedliwego.
Księstwo kaliskie
W 1191 roku, gdy Mieszko III Stary kontrolował Małopolskę, postanowił, że jeden z jego synów ma sprawować władzę w tym regionie. Mieszko Młodszy został wówczas wyznaczony na księcia kaliskiego, jednak szybko trafił do niewoli. Zmarł 2 sierpnia 1193 roku i został pochowany w kolegiacie św. Pawła Apostoła w Kaliszu.
Mieszko Młodszy nigdy się nie ożenił i nie miał potomstwa. Po jego śmierci księstwo kaliskie przekazano jego najstarszemu bratu, Odonowi Mieszkowicowi.
Podsumowanie
- Mieszko Młodszy był księciem kaliskim z dynastii Piastów.
- Urodził się między 1160 a 1165 rokiem.
- Władza w księstwie kaliskim od 1191 do 1193 roku.
- Wygnany w 1177/1179, powrócił do kraju w 1181 roku.
- Zmarł 2 sierpnia 1193 roku, nie pozostawiając potomstwa.
Książę Mieszko Młodszy odegrał istotną rolę w historii Wielkopolski, jednak jego rządy były kontrowersyjne, prowadząc do jego wygnania i krótkoterminowej władzy w Kaliszu.
