Miękkie prawo
Miękkie prawo (ang. soft law) odnosi się do instrumentów prawnych, które nie mają mocy wiążącej lub mają ją w ograniczonym zakresie w porównaniu do tradycyjnego prawa, znanego jako twarde prawo (ang. hard law). Pojęcie to pierwotnie pojawiło się w prawie międzynarodowym, ale zyskało zastosowanie również w innych dziedzinach prawa.
Miękkie prawo w prawie międzynarodowym
W kontekście prawa międzynarodowego, miękkie prawo zazwyczaj odnosi się do porozumień, które nie spełniają wszystkich wymogów formalnych, aby mogły być uznane za pełnoprawne prawo międzynarodowe. Do tego typu instrumentów zalicza się:
- Zobowiązania nieujęte w formie traktatu, co uniemożliwia ich egzekwowanie prawne.
- Rezolucje organizacji międzynarodowych, takie jak rezolucje Zgromadzenia Ogólnego ONZ.
Miękkie prawo w prawie Unii Europejskiej
Termin „miękkie prawo” jest również powszechnie stosowany w kontekście różnych instrumentów quasi-prawnych Unii Europejskiej, takich jak:
- Kodeksy postępowania (ang. codes of conduct),
- Wytyczne (ang. guidelines),
- Komunikaty (ang. communications).
W obszarze prawa Unii, instrumenty miękkiego prawa są wykorzystywane w celu wskazania, jak Komisja Europejska zamierza wykorzystywać swoje kompetencje oraz realizować swoje zadania w ramach przysługującego jej uznania.
