Mięguszowiecki Szczyt Czarny

Mięguszowiecki Szczyt Czarny

Mięguszowiecki Szczyt Czarny to szczyt górski położony w Tatrach Wysokich, na granicy polsko-słowackiej. Jego wysokość wynosi 2405 m n.p.m., co czyni go jednym z wybitniejszych szczytów w tym regionie, z wybitnością wynoszącą 97 m.

Położenie i granice

Szczyt znajduje się w grani głównej Tatr, pomiędzy:

• Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim, oddzielonym Mięguszowiecką Przełęczą pod Chłopkiem,
• Hińczową Turnią, która zamyka Wołowy Grzbiet.

Między Hińczową Turnią a Mięguszowieckim Szczytem Czarnym znajduje się Czarnostawiańska Przełęcz.

Historia i zdobycia

Mięguszowiecki Szczyt Czarny został po raz pierwszy zdobyty w 1903 roku przez zespół w składzie: A. Englisch, K. Englisch oraz J. Hunsdorfer.

Współrzędne

Współrzędne geograficzne szczytu to 49°10′58.2″N 20°04′02.9″E.

Kategoria

Mięguszowiecki Szczyt Czarny należy do kategorii szczytów Tatr polskich oraz słowackich, a także do Tatr Wysokich.