Międzynarodowe Pakty Praw Człowieka
Międzynarodowe pakty praw człowieka to dwa kluczowe dokumenty uchwalone przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 16 grudnia 1966 roku:
- Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych
- Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych
Stanowią one fundament międzynarodowej ochrony praw człowieka, charakteryzując się uniwersalnością w porównaniu z innymi umowami.
Historia
Po II wojnie światowej kluczowym elementem systemu Narodów Zjednoczonych stała się ochrona praw człowieka. Na konferencji założycielskiej ONZ w San Francisco rozpoczęto prace nad kodyfikacją tych praw. Jednakże różnice między krajami w zakresie tych umów opóźniły ich zakończenie przez dwie dekady.
W 1948 roku, z powodu oporu niektórych państw wobec nadania prawom człowieka wiążącej formy, uchwalono Powszechną Deklarację Praw Człowieka, która wyznaczyła kierunek dla przyszłych regulacji. W przeciwieństwie do Deklaracji, pakty miały być szczegółowe i posiadać moc wiążącą.
Jednym z głównych sporów podczas prac nad paktem było włączenie praw ekonomicznych i społecznych. Państwa bloku wschodniego apelowały o ich uwzględnienie, podczas gdy kraje zachodnie preferowały ich regulację w odrębnym dokumencie. W 1952 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ postanowiło, że prawa człowieka będą uregulowane w dwóch dokumentach. Ostatecznie pakty zostały przyjęte w 1966 roku, stając się podstawą międzynarodowego systemu ochrony praw człowieka.
Podsumowanie
Międzynarodowe Pakty Praw Człowieka, uchwalone przez ONZ w 1966 roku, są kluczowymi dokumentami regulującymi prawa człowieka na świecie. Ich przyjęcie stanowiło ważny krok w kierunku zapewnienia skutecznej ochrony tych praw w kontekście międzynarodowym.
Bibliografia
- Kategoria: Międzynarodowa kodyfikacja praw człowieka
