„`html
Mieczysław Bohdan Lepecki
Mieczysław Bohdan Lepecki (16 listopada 1897 – 26 stycznia 1969) był polskim podróżnikiem, pisarzem, publicystą oraz majorem piechoty Wojska Polskiego. Urodził się w Kluczkowicach jako syn Leopolda i Bronisławy Lepeckiej.
Życiorys
W 1916 roku wstąpił do Legionów Polskich, służąc w 2 pułku piechoty. Po kryzysie przysięgowym został internowany. W 1922 roku przeszedł do rezerwy w stopniu porucznika, a od 1924 roku był w czynnej służbie. W latach 1925-1926 przebywał w Paragwaju na podróży naukowej.
Później pracował w Gabinecie Ministra Spraw Wojskowych i uczestniczył w badaniach w Peru. W 1935 roku został majorem i odbył misję w Brazylii, Argentynie oraz Paragwaju, badając możliwości osadnictwa. W 1936 roku pełnił funkcję dyrektora Biura Prezydialnego i organizował Biuro Zadań Specjalnych. W 1937 roku kierował rządową misją na Madagaskar.
Po wybuchu II wojny światowej został dyrektorem biura ministra propagandy Michała Grażyńskiego. Po wojnie jego prace zostały wycofane z bibliotek przez Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk.
Twórczość
Lepecki był autorem wielu książek, w tym:
- „Pamiętnik adiutanta Marszałka Piłsudskiego”
- „Maurycy August Beniowski. Zdobywca Madagaskaru”
- „Niknący świat: Opowieść o podróży po centralnej Brazylii”
- „W blaskach wojny”
- „Od Sybiru do Belwederu: Fragmenty z życia Marszałka Piłsudskiego”
- „Oceanem, rzeką, lądem: Przygody z podróży po Argentynie”
- „Madagaskar – kraj, ludzie, kolonizacja”
- i wiele innych.
Ordery i odznaczenia
Lepecki został odznaczony wieloma nagrodami, w tym:
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (1921)
- Krzyż Niepodległości (1931)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1937)
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie)
Jego wkład w polską literaturę i historię podróżnictwa pozostaje znaczący, a jego prace są nadal studiowane.
„`
