Mieczysław Jerzy Gamski
Mieczysław Jerzy Gamski (2 października 1913 – 20 stycznia 1989) był polskim lekarzem i profesorem związanym z Akademią Medyczną w Lublinie oraz Gdańsku. Jego prace koncentrowały się głównie na kardiologii.
Życiorys
Gamski urodził się w Skołoszowie jako syn urzędnika kolejowego i nauczycielki. Po ukończeniu gimnazjum w Chyrowie, studia lekarskie rozpoczął na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie uzyskał dyplom w 1937 roku. Po studiach pracował jako asystent w Klinice Chorób Wewnętrznych, a w 1939 roku obronił doktorat dotyczący elektrokardiogramów.
Po II wojnie światowej kontynuował karierę w Wrocławiu, gdzie zdobył stopień doktora habilitowanego i pracował nad badaniami kardiologicznymi, w tym nad nadciśnieniem tętniczym. W 1953 roku przeniósł się do Lublina, a w 1957 roku objął kierownictwo III Kliniki Chorób Wewnętrznych w Gdańsku.
Osiągnięcia naukowe
- Analiza EKG w nadczynności tarczycy oraz nerwicach.
- Wprowadzenie elektrostymulacji serca.
- Pionier rehabilitacji kardiologicznej w Polsce.
- Publikacje w 120 pracach naukowych.
Gamski był aktywnym członkiem wielu towarzystw naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, gdzie od 1986 roku był honorowym członkiem. Był promotorem 25 doktoratów oraz autorem prac dotyczących kardiologii i etyki lekarskiej. Po przejściu na emeryturę w 1984 roku, zmarł w 1989 roku na skutek zatrucia czadem.
Pochówek
Profesor Mieczysław Gamski został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.
