„`html
Mieczysław Dukalski
Mieczysław Dukalski (ps. „Mieczysław Pomorski”, „Jacek”, „Marek”, „Plamka”; ur. 1 stycznia 1910 w Radomiu, zm. 11 kwietnia 1998 w Paryżu) był polskim działaczem konspiracji niepodległościowej podczas II wojny światowej oraz żołnierzem Związku Jaszczurczego (ZJ) i kapitanem Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ).
Życiorys
Dukalski uczył się w Szkole Morskiej w Gdyni, gdzie od maja 1934 r. zaangażował się w działalność Obozu Narodowo-Radykalnego. Był referentem w Kursach Wiedzy Religijnej i organizował działalność Katolickich Stowarzyszeń Młodzieży. Po aresztowaniu przez Niemców po wybuchu II wojny światowej, udał się do Warszawy i wstąpił do ZJ.
W listopadzie 1939 r. utworzył Grupę Pomorską, a w 1940 r. uczestniczył w rozmowach z Delegatem Rządu RP na Pomorze, organizując Milicję Pomorską. Został szefem oddziału I Inspektoratu Ziem Zachodnich, a także dowódcą oddziału specjalnego Akcji Specjalnej, który prowadził akcje odwetowe i sabotażowe.
Dukalski opracował instrukcję dla Polaków wcielanych do Wehrmachtu, nakazującą unikanie poboru i wspieranie polskich oddziałów. W 1942 r. rozpoczął wydawanie pisma „Na Zachodnim Szańcu”. Po scaleniu ZJ z NOW, w 1944 r. wstąpił do NSZ, przekształcając swój oddział w Batalion Osłony Kwatery Głównej.
W 1944 r. Dukalski uczestniczył w konflikcie wewnętrznym NSZ, opowiadając się za mjr. Stanisławem Nakoniecznikowem-Klukowskim. 15 czerwca 1944 r. przeprowadził porwanie ppłk. Albina Raka.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
- Medal Wojska
- Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego
- Wniosek o Virtuti Militari (nieprzyjęte)
Przypisy
W 1997 r. Dukalski odmówił przyjęcia Krzyża Narodowego Czynu Zbrojnego z powodu przeszłości osoby nadającej, Aleksandra Kwaśniewskiego.
Bibliografia
- Bogdan Chrzanowski, Związek Jaszczurczy i Narodowe Siły Zbrojne na Pomorzu 1939-1945, Toruń 1997.
Linki zewnętrzne
- Hubert Kowalik: Mieczysław Dukalski
- Rafał Zgorzelski: Działalność ZJ i NSZ na Pomorzu w latach 1939-1947
„`
