Michał Tadeusz Tokarzewski-Karaszewicz
Michał Tadeusz Tokarzewski-Karaszewicz (1893-1964) był generałem dywizji Polskich Sił Zbrojnych, teozofem, wolnomularzem i duchownym Kościoła liberalnokatolickiego. Urodził się we Lwowie, w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Jego życie było silnie związane z ruchem niepodległościowym oraz działalnością wojskową.
Życiorys
Pochodzenie i edukacja
Tokarzewski wychowywał się w Lwowie, ukończył gimnazjum w Drohobyczu i rozpoczął studia prawnicze, a następnie medyczne. W młodości związał się z ruchem socjalistycznym i organizacjami niepodległościowymi, w tym Związkiem Strzeleckim.
I wojna światowa
W 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich, gdzie szybko awansował i dowodził różnymi batalionami. Został ranny w bitwie pod Laskami, a po wojnie zaangażował się w Polską Organizację Wojskową.
II Rzeczpospolita
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, Tokarzewski odegrał kluczową rolę w obronie Lwowa. W 1924 roku awansował na generała brygady. W czasie przewrotu majowego opowiedział się po stronie Józefa Piłsudskiego. Pełnił różne funkcje dowódcze, w tym dowódcy Okręgu Korpusu.
II wojna światowa
W 1939 roku dowodził grupą operacyjną w kampanii wrześniowej. Po zajęciu Polski przez Niemców i Sowietów, zaangażował się w działalność konspiracyjną. Aresztowany przez NKWD, był więziony, ale po zwolnieniu w 1941 roku dołączył do Armii Polskiej w ZSRR, gdzie pełnił wysokie stanowiska, w tym zastępcy dowódcy Armii Polskiej na Wschodzie.
Po II wojnie światowej
Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu polskiej emigracji, pracując także w przemyśle elektronicznym. W 1954 roku został Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych w rządzie na uchodźstwie. Zmarł w 1964 roku w Casablance.
Działalność pozawojskowa
Tokarzewski był aktywnym wolnomularzem i teozofem. W 1921 roku wstąpił do wileńskiej loży masońskiej, a w 1926 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był zwolennikiem idei społecznych i kładł nacisk na etykę obywatelską poprzez działalność w masonerii.
Awanse i odznaczenia
- Generał brygady – 1924
- Generał dywizji – 1943
- Generał broni – 1964
- Order Orła Białego (pośmiertnie)
- Krzyż Komandorski Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości z Mieczami
Życie prywatne
Był żonaty z Antoniną Julią z Kondziołłów-Kamecką. Jego imieniem nazwano ulice w kilku miastach w Polsce.
