Michał Giedroyć – Życiorys i Beatyfikacja
Michał Giedroyć, herbu Hippocentaurus, urodził się około 1425 roku w Giedrojciach. Był polskim zakonnikem, kanonikiem Regularnym od Pokuty oraz błogosławionym Kościoła katolickiego. Uznawany jest za patrona chorych oraz zakrystianów, a także współpatrona sióstr zwanych jadwiżankami wawelskimi.
Giedroyć, obdarzony tytułem błogosławionego przez Marcina Baroniusza, został uwzględniony w XVII-wiecznych katalogach świętych i błogosławionych patronów Polski. Jego kult został zawieszony na skutek dekretu papieża Urbana VIII oraz rozwiązania zakonu. W XX wieku wznowiono postępowanie ku jego beatyfikacji, co zaowocowało m.in. nowenną trwającą dziesięć lat. Uroczysta msza w intencji beatyfikacji odbyła się 11 maja 1985 roku w Kościele Mariackim w Krakowie.
Proces Beatifikacji
- 24 kwietnia 1998: zakończenie procesu informacyjnego na szczeblu diecezjalnym.
- 27 lipca 2001: Stolica Apostolska wydała dekret Nihil obstat.
- 2017: postulator generalny złożył positio w sprawie beatyfikacji.
- 7 listopada 2018: papież Franciszek potwierdził kult i dokonał beatyfikacji równoważnej.
Kult i Upamiętnienie
Początkowe wspomnienie liturgiczne błogosławionego ustalono na 4 maja, jednak w 2019 roku przeniesiono je na 4 czerwca. W kościele św. Marka w Krakowie powstało muzeum Giedroycianum, w którym znajdują się cenne wizerunki błogosławionego, w tym obrazy z XVII i XVIII wieku.
Michał Giedroyć jest także patronem Instytutu Liturgicznego przy Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, a jego kult propaguje Bractwo Św. Zofii. W każdy piątek odbywają się modlitwy o kanonizację błogosławionego w kościele św. Marka.
Na Litwie znajduje się współczesna rzeźba Michała Giedroycia w kościele św. Bartłomieja oraz obraz z jego wizerunkiem w kościele pw. św. Wawrzyńca w Widziniszkach.
