Michał Belina-Czechowski
Michał Belina-Czechowski (1818-1876) był pierwszym nieformalnym misjonarzem Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Europie. Pochodził z polskiego rodu szlacheckiego i był byłym księdzem rzymskokatolickim oraz działaczem patriotycznym.
Życiorys
Młodość i edukacja
Czechowski rozpoczął edukację w Krakowie, a następnie wstąpił do zakonu franciszkanów. Po ukończeniu studiów teologicznych w 1843 roku otrzymał święcenia kapłańskie i rozpoczął pracę jako wykładowca.
Działalność w Kościele rzymskokatolickim
W Przyrowie Czechowski krytykował moralność duchowieństwa oraz władzę papieży, co doprowadziło do jego odejścia z Kościoła. Po nieudanej wizycie w Rzymie osiedlił się w Paryżu, gdzie kontynuował działalność duszpasterską, a następnie zrezygnował z kapłaństwa.
Działalność polityczna
Był aktywnym uczestnikiem ruchów narodowo-wyzwoleńczych. Jego działalność doprowadziła do aresztowania i deportacji do Berlina. Po powrocie do Paryża współorganizował legion polski w Wiośnie Ludów, ale po klęsce wycofał się z polityki.
Działalność religijna w środowisku protestanckim
W 1851 roku Czechowski przeniósł się do Anglii, a następnie do Ameryki, gdzie nawiązał kontakt z Kościołem baptystycznym. Po przyjęciu nauk adwentystycznych w 1857 roku stał się aktywnym ewangelistą, propagując zdrowy styl życia i zasady adwentystyczne.
Misjonarska działalność w Europie
W 1864 roku Czechowski wrócił do Europy jako misjonarz adwentystyczny, zakładając zbory w różnych krajach, takich jak Włochy, Szwajcaria, Niemcy i Rumunia. Mimo trudności finansowych, kontynuował swoją misję, aż do przedwczesnej śmierci w Wiedniu.
Czechowski pozostawił po sobie dziedzictwo jako pionier adwentyzmu w Europie, z determinacją dążąc do oświecenia swojego narodu poprzez nauki Pisma Świętego.
Bibliografia
- Richard W. Schwarz, Floyd Greenleaf, Light Bearers. A History of the Seventh-Day Adventist Church, 2000.
- Władysław Polok, Geneza i wczesny rozwój adwentyzmu europejskiego, 2008.
