Michał Anioł
Michał Anioł, właściwie Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni, urodził się 6 marca 1475 roku w Caprese, a zmarł 18 lutego 1564 roku w Rzymie. Był wybitnym włoskim rzeźbiarzem, malarzem, poetą i architektem, uznawanym za jednego z największych artystów renesansu.
Młodość i wykształcenie
Michał Anioł pochodził z rodziny Buonarroti Simoni, która przeniosła się do Florencji, gdy miał kilka tygodni. Po śmierci matki w 1481 roku, młody artysta był wychowywany przez rodzinę kamieniarzy, co wpłynęło na jego przyszłe zainteresowania. W 1488 roku rozpoczął naukę w pracowni malarskiej Domenica Ghirlandaia, a następnie przeszedł do warsztatu rzeźbiarskiego Bertolda di Giovanni, gdzie zyskał dostęp do dworu Wawrzyńca Wspaniałego.
Początki twórczości
Po śmierci Wawrzyńca Wspaniałego Michał Anioł wrócił do rodzinnego domu, gdzie pracował nad różnymi rzeźbami, w tym posągiem Herkulesa. W 1496 roku przeniósł się do Rzymu, gdzie zyskał uznanie dzięki Pietę Watykańską. W 1501 roku wrócił do Florencji, gdzie stworzył słynnego Dawida.
Dalsza twórczość
Michał Anioł został zaproszony do Rzymu przez papieża Juliusza II w 1505 roku, gdzie rozpoczął prace nad grobowcem papieża. Jego największym osiągnięciem były freski w kaplicy Sykstyńskiej, które malował w latach 1508–1512. Jego późniejsze prace obejmowały Sąd Ostateczny oraz projekt bazyliki św. Piotra.
Główne dzieła
- Pietà
- Dawid
- Freski w kaplicy Sykstyńskiej
- Projekt kopuły bazyliki św. Piotra
- Sąd Ostateczny
Śmierć i dziedzictwo
Michał Anioł zmarł 18 lutego 1564 roku. Jego pogrzeb był świadkiem konfliktu między rzeźbiarzami a malarzami. Został pochowany w kościele Santa Croce w Florencji, gdzie wzniesiono mu nagrobek z popiersiem artysty.
Podsumowanie
Dzieła Michała Anioła odzwierciedlają jego bogatą osobowość oraz unikalny styl, który położył podwaliny pod sztukę barokową. Jego rzeźby i freski charakteryzują się dynamicznymi formami, emocjami oraz głębokim zrozumieniem ludzkiej postaci.
