Michael Faraday
Michael Faraday (1791-1867) był angielskim fizykiem i chemikiem, profesorem w Instytucie Królewskim w Londynie oraz Uniwersytecie Oksfordzkim. Jako członek Towarzystwa Królewskiego otrzymał liczne nagrody naukowe, w tym Medale Copleya i Królewskie.
Odkrycia
Fizyka
Faraday jest jednym z ojców elektrodynamiki klasycznej. Jego najważniejsze odkrycia obejmują:
- Indukcję elektromagnetyczną – zjawisko wytwarzania prądu elektrycznego przez ruch magnesu.
- Samoindukcję i paramagnetyzm – właściwości materii związane z polem elektromagnetycznym.
- Wprowadzenie pojęcia linii sił pola elektrycznego.
- Odkrycie zjawiska magnetooptycznego oraz próby zunifikowania grawitacji z elektromagnetyzmem.
Jego prace miały kluczowe znaczenie dla rozwoju teorii elektromagnetyzmu oraz konstrukcji pierwszych prądnic i silników elektrycznych, co przyczyniło się do drugiej rewolucji przemysłowej. Jednostka pojemności elektrycznej w układzie SI nosi nazwę „farad” na jego cześć.
Chemia
W dziedzinie chemii Faraday był pionierem elektrochemii, formułując prawa elektrolizy oraz wprowadzając terminologię związaną z tym zjawiskiem. Odkrył benzen oraz prowadził badania nad naftalenem i koloidalnym złotem. Był także twórcą metody skraplania gazów, jako pierwszy skroplił chlor.
Życie prywatne
Faraday ożenił się 2 czerwca 1821 roku z Sarą Barnard, a ich związek był bezdzietny. Należał do sekty protestanckiej sandemanianów. Po śmierci został pochowany w nieanglikańskiej części cmentarza Highgate, obok swojej żony.