Miary Gdańskie
Miary gdańskie to system jednostek używanych w Gdańsku do początku XIX wieku, który pozostał w użyciu nawet po wprowadzeniu miar pruskich i niemieckich w 1816 roku. Był wykorzystywany głównie w handlu zbożem i towarami importowanymi.
Podstawowe jednostki
Miary długości
- 1 pręt gdański (Rute) = 4,26 m
- 1 sążeń (Klafter) = 1,71 m
- 1 łokieć (Elle) = 57,38 cm
- 1 stopa (Schuh) = 28,69 cm
Miary objętości
- 1 garniec gdański (Metze) = 3,42 l
- 1 ćwierć (Viertel) = 13,68 l
- 1 korzec (Scheffel) = 54,74 l (po 1816 r. = 54,96 l)
- 1 łaszt (Last) = 3284,4 l (po 1816 r. w morskim handlu zbożem = 3105 l)
Miary masy
- 1 funt gdański = 0,4341 kg
- 1 cetnar = 52,085 kg
System miar gdańskich odzwierciedlał lokalne potrzeby handlowe i był istotnym elementem gospodarki miasta przed adaptacją nowych miar. Jego struktura obejmowała różnorodne jednostki, które umożliwiały precyzyjne obliczenia w różnych dziedzinach handlu.
