„`html
Mi-4 (Hound)
Mi-4, w kodzie NATO „Hound”, to radziecki śmigłowiec wielozadaniowy zaprojektowany w 1951 roku przez biuro konstrukcyjne Michaiła Leontowicza Mila. Po raz pierwszy oblatany 3 czerwca 1952 roku, śmigłowiec ten był w stanie przewieźć pojazd GAZ-69 dzięki innowacyjnej konstrukcji z silnikiem umieszczonym w nosie i tylną rampą załadunkową.
Historia i produkcja
Produkcję seryjną Mi-4 rozpoczęto w 1953 roku, a trwała ona do 1969 roku. Łącznie wyprodukowano 3200 egzemplarzy w różnych wersjach, takich jak:
- Mi-4A – desantowy i sanitarny
- Mi-4M – do morskiego rozpoznania
- Mi-4ME – wersja eksportowa
- Mi-4P – pasażerski i sanitarny
- Mi-4L – pożarniczy
Wersja licencyjna, Harbin Z-5, była produkowana w Chinach w latach 1959–1979.
Zastosowanie
Mi-4 był używany w wielu krajach, w tym w Polsce, Afganistanie, Egipcie czy Wietnamie, zarówno w armiach, jak i w gospodarce cywilnej. Uczestniczył w licznych konfliktach zbrojnych, m.in. w Węgrzech (1956), Indiach i Pakistanie (1961-1970), oraz w Afganistanie (1978-1989).
Mi-4 w Polsce
W Polsce Mi-4 był w użyciu od 1958 roku, a jego pierwsza publiczna prezentacja miała miejsce nad Stadionem Dziesięciolecia. W pierwszej połowie lat 60. w służbie znajdowało się 21 śmigłowców tego typu, które wykorzystywano w różnych pułkach, w tym w 37 Pułku Śmigłowców Transportowych i 28 Eskadrze Ratowniczej Marynarki Wojennej.
Muzealne Mi-4
Obecnie Mi-4 można znaleźć w kilku muzeach, w tym w Lubuskim Muzeum Wojskowym, Muzeum Lotnictwa w Krakowie oraz Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie. Ostatnie egzemplarze dotarły do muzeów w 1984 roku.
Opis techniczny
Mi-4 to jednosilnikowy śmigłowiec o konstrukcji półskorupowej, całkowicie metalowej, z czteropodporowym stałym podwoziem. Wyposażony w silnik ASz-82, dostępny w wersjach wojskowych z uzbrojeniem oraz w wersjach specjalistycznych przystosowanych do różnorodnych zadań, takich jak transport pasażerski czyrolnictwo.
Linki zewnętrzne
„`
