Metropolita Warszawski i Całej Polski
Metropolita warszawski i całej Polski, znany jako Jego Eminencja Wielce Błogosławiony Prawosławny Arcybiskup Metropolita Warszawski i całej Polski, jest zwierzchnikiem Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (PAKP). Pełni także funkcję ordynariusza diecezji warszawsko-bielskiej oraz honorowego zwierzchnika monasteru św. Onufrego w Jabłecznej. Urząd metropolity jest dożywotny.
Warszawa stała się siedzibą prawosławnej diecezji w 1840 roku, a tytuł metropolity nadawany jest od 1922. Tytuł metropolita warszawski i całej Polski został wprowadzony po przystąpieniu Kościoła do jurysdykcji Patriarchatu Konstantynopolitańskiego w 1923 roku.
Obowiązki Metropolity
Metropolita warszawski pełni szereg obowiązków, w tym:
- Reprezentowanie Kościoła w relacjach wewnętrznych i zewnętrznych, w tym z instytucjami świeckimi.
- Przewodniczenie Soborowi Biskupów PAKP oraz zwoływanie Soboru Lokalnego.
- Udzielanie rad hierarchom Kościoła oraz dbanie o obsadzanie katedr biskupich.
- Utrzymywanie relacji z innymi prawosławnymi Kościołami lokalnymi.
Metropolita składa również sprawozdania dla Soboru Biskupów.
Wybór i Historia
W 1921 roku, na mocy porozumienia między rządem polskim a patriarchą moskiewskim, utworzono autonomiczny Kościół prawosławny w Polsce. Na jego czele stanął arcybiskup Jerzy (Jaroszewski) jako tymczasowy administrator. W 1923 roku, po rezygnacji arcybiskupa Serafina (Cziczagowa), Jerzy uzyskał tytuł metropolity warszawskiego.
Od tego czasu metropolici warszawscy pełnią kluczowe funkcje w Kościele prawosławnym w Polsce, a ich tytuł oraz obowiązki są ściśle związane z historią i strukturą Kościoła w kraju.
Lista Metropolitów Warszawskich
W historii PAKP było wielu metropolitów, którzy odgrywali istotną rolę w kształtowaniu i prowadzeniu Kościoła w Polsce.
Przypisy
Wszystkie informacje zawarte w artykule mają na celu przedstawienie roli i historii metropolitów warszawskich w kontekście Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
