Metropolita Kołomieński i Kruticki
Rys historyczny
Metropolia kruticka, której historia sięga biskupstwa sarajskiego i podońskiego, została utworzona w 1569 roku. Siedziba biskupów znajdowała się na moskiewskich Kruticach. Pomimo utworzenia metropolii, jej zwierzchnicy wciąż posiadali tytuły biskupów sarajskich i podońskich aż do 1742 roku, kiedy to ostatni biskup, Leonid, przekazał tytuł swojemu następcy, który już był biskupem krutickim.
W 1764 roku diecezja przyjęła nazwę krutickiej i możajskiej, lecz została zlikwidowana w 1788 roku. Reaktywację przeprowadził patriarcha Tichon w 1918 roku. Obecnie metropolita kruticki jest członkiem Świętego Synodu Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej oraz pełni funkcję wikariusza Patriarchy, odpowiedzialnego za zarządzanie diecezją moskiewską, która od 2021 roku nosi tytuł metropolitalny. W 1947 roku do tytułu metropolity krutickiego dodano sformułowanie „i kołomieński”.
Lista metropolitów krutickich Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej
- 1658–1667 – Pitirim
- 1754–1757 – Hilary
- 1771–1775 – Samuel
- 1918–1920 – Nikandr
- 1920–1922 – Euzebiusz
- 1925–1936 – Piotr
- 1944–1960 – Mikołaj
- 1960–1963 – Pitirim
- 1963–1971 – Pimen
- 1971–1977 – Serafin
- 1977–2021 – Juwenaliusz
- od 2021 – Paweł
