Listy Prawosławnych Hierarchów w Moskwie
W poniższym zestawieniu przedstawiono metropolitów, patriarchów oraz ordynariuszy eparchii moskiewskiej w różnych okresach funkcjonowania Kościoła prawosławnego w Rosji. Osoby pełniące jedynie funkcję locum tenens (strażników tronu) lub ich zastępców zostały oznaczone czcionką zwykłą.
Metropolici Moskwy
- Jonasz (1448–1461)
- Teodozjusz (1461–1464)
- Filip I (1464–1473)
- Geronty (1473–1489)
- Zozym (1490–1494)
- Szymon (1495–1511)
- Warłam (1511–1521)
- Daniel (1522–1539)
- Joazaf (1539–1542)
- Makary (1542–1563)
- Atanazy (1564–1566)
- Filip II (1566–1568)
- Cyryl (1568–1572)
- Antoni (1572–1581)
- Dionizy II (1581–1587)
- Hiob (1587–1589) – ostatni metropolita, pierwszy patriarcha Rosji
Patriarchowie Moskwy (1589–1721)
W tym okresie Kościół prawosławny w Rosji zyskał na znaczeniu, a patriarchowie zaczęli odgrywać kluczową rolę w życiu religijnym i społecznym kraju.
Arcybiskupi i Metropolici w Okresie Synodalnym
- Józef (Wołczański) (1742–1745)
- Platon (Malinowski) (1745–1754)
- Tymoteusz (Szczerbacki) (1757–1767)
- Ambroży (Zertis-Kamienski) (1768–1771)
- Platon (Lewszyn) (1775–1811)
- Augustyn (Winogradski) (1811–1819)
- Serafin (Głagolewski) (1819–1821)
- Filaret (Drozdow) (1821–1867)
- Innocenty (Wieniaminow-Popow) (1868–1879)
- Makary (Bułgakow) (1879–1882)
- Joannicjusz (Rudniew) (1882–1891)
- Leoncjusz (Lebiedinski) (1891–1893)
- Sergiusz (Lapidiewski) (1893–1898)
- Włodzimierz (Bogojawleński) (1898–1912)
- Makary (Niewski) (1912–1917)
Patriarchowie Moskwy (1917–obecnie)
Po 1917 roku Kościół prawosławny w Rosji przeszedł znaczące zmiany, a patriarchowie pełnili istotną rolę w kształtowaniu duchowości i moralności społeczeństwa.
Przypisy
Lista metropolitów i patriarchów stanowi istotny element historii Kościoła prawosławnego w Rosji.
