Metoda Hare’a-Niemeyera
Metoda Hare’a-Niemeyera jest techniką stosowaną do podziału mandatów w systemach wyborczych opartych na proporcjonalnej reprezentacji z listami partyjnymi. Powstała z modyfikacji metody Hare’a przez niemieckiego matematyka Horsta Niemeyera. Inaczej nazywana jest metodą największych reszt lub matematycznej proporcji. Obliczenia dotyczące liczby uzyskanych mandatów wykonuje się za pomocą określonego wzoru. Metoda ta jest obecnie stosowana w wyborach do Parlamentu Europejskiego w Polsce.
Przykład zastosowania
Rozważmy trzy komitety: A, B i C, które otrzymały odpowiednio 720, 300 i 480 głosów, a do obsadzenia jest 8 mandatów. Współczynniki dla poszczególnych komitetów obliczamy według wzoru:
- A:
- B:
- C:
Na podstawie wartości przed przecinkiem, komitet A otrzymuje 3 mandaty, komitet B 1 mandat, a komitet C 2 mandaty. Dwa pozostałe mandaty są przydzielane komitetom z najwyższymi wartościami po przecinku, co skutkuje przyznaniem 4 mandatów dla komitetu A oraz 2 dla każdego z komitetów B i C.
