Meroe – Starożytne Miasto Nubijskie
Meroe, zlokalizowane w Nubii, znajduje się w północnej części Sudanu, pomiędzy VI a V kataraktą Nilu, około 220 km na północ od Chartumu. Od VI wieku p.n.e. stanowiło ośrodek kultury meroickiej, łączącej wpływy egipskie i greckie. W latach 300 p.n.e. – 350 n.e. Meroe była stolicą królestwa Kusz, które przeniosło stolicę z Napaty. Miasto było także miejscem pochówku nubijskich królów oraz centrum rozwoju pisma meroickiego. W IV wieku n.e. Meroe zostało opuszczone.
Geografia
Meroe leży na wschodnim brzegu Nilu, w regionie nazwanym „Wyspa Meroe”, pomiędzy rzekami Nil i Atbara. Obszar ten jest obecnie częścią regionu Butana.
Historia
Osadnictwo w Meroe datuje się na około X wiek p.n.e. Miasto zyskało na znaczeniu jako centrum władzy królestwa Kusz od VIII wieku p.n.e. do IV wieku n.e. Meroe stało się kluczowym ośrodkiem produkcji żelaza, co przyczyniło się do rozwoju rolnictwa i handlu. W okresie największej świetności liczyło 20-25 tys. mieszkańców. Meroe zostało wspomniane przez greckiego historyka Herodota w V wieku p.n.e., a jego upadek nastąpił po inwazji rzymskiej i podbiciu przez Ezana z Aksum w IV wieku n.e.
Prace Archeologiczne
Pierwsze wzmianki o ruinach Meroe pochodzą z XVIII wieku. Prace badawcze rozpoczęto w 1902 roku, a w kolejnych latach prowadzone były przez międzynarodowe zespoły archeologiczne. W 2011 roku Meroe zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO, obejmując obszar miasta, nekropolę oraz sąsiednie ośrodki religijne.
Architektura
Wykopaliska ujawniły m.in. nekropolę królewską z kilkudziesięcioma grobami i piramidami, pozostałości pałaców, świątynię Amona oraz zabudowę miejską. Istotne elementy architektury to:
- Mury miejskie: Zbudowane z kamiennych bloków, otaczają trapezoidalny obszar.
- Wielka świątynia Amona: Druga co do wielkości w królestwie Kusz, zbudowana z cegieł.
- Nekropole: Obejmuje północną (44 piramidy), południową (200 grobów) i zachodnią (500 grobów) z licznymi piramidami królewskimi.
Meroe jest cennym źródłem wiedzy o starożytnych cywilizacjach nubijskich oraz ich architekturze, handlu i kulturze.
