Merlin w legendach arturiańskich
Merlin to postać znana z legend arturiańskich, uważany za wielkiego czarodzieja. Jego historia została spopularyzowana przez Geoffrey’a z Monmouth, który oparł ją na walijskim wieszczem Myrddinie. Przypuszcza się, że imię „Merlinus” zostało stworzone przez Geoffrey’a, a jego prawidłowa forma to „Merdinus”, co jednak mogłoby budzić negatywne skojarzenia. W różnych wersjach legendy, Merlin był synem inkuba i śmiertelnej kobiety lub stworzony przez królową Mab, a jego moc była wykorzystywana do czynienia dobra.
Legendy o Merlinie
Pierwsza wersja
W „Historia Regum Britanniae” Geoffrey opisuje wczesne życie Merlina Ambrosiusa. Wybitny władca Vortigern chciał zbudować zamek, ale jego mury się osuwały. Druid Joram stwierdził, że potrzebny jest chłopiec bez ojca, którego krew zmieszana z zaprawą może pomóc. Merlin, zorientowawszy się w podstępie, zaproponował, że zdradzi przyczynę problemów. Wyjaśnił, że pod fundamentami znajdują się wody podziemne, co potwierdziło jego miano. W efekcie wykopano studnię, z której wypłynęły smoki, a Merlin został doradcą Vortigern.
Druga wersja
W innej wersji Merlin był doradcą Uthera Pendragona. Pomógł mu podstępnie zdobyć serce Igerny, żony Gorloisa, co doprowadziło do narodzin Artura. Merlin odegrał kluczową rolę w ogłoszeniu Artura królem, gdy ten wyjął Miecz z Kamienia. Przypisuje mu się także proroctwa i niezwykłe czyny, jak przeniesienie kamieni z Irlandii do Stonehenge.
Merlin był postacią pełną sprzeczności, miał wielu wrogów, ale także przyjaciół, jak Król Artur i Pani Jeziora. W różnych wersjach legend występuje motyw jego uwięzienia przez czarodziejkę Nimue, jednak nie pojawia się on w opowieściach Geoffrey’a.
Merlin stał się inspiracją dla licznych dzieł literackich i filmowych, a według legend jego grób znajduje się w lesie Broceliande, niedaleko Paimpont.
