Megiddo – Historia i znaczenie
Megiddo, starożytne miasto w Dolnej Galilei, Izrael, jest znane jako ważne stanowisko archeologiczne oraz miejsce wpisane na listę UNESCO. Obszar ten, chroniony jako Park Narodowy Megiddo od 1966 roku, oferuje bogatą historię sięgającą IV tysiąclecia p.n.e.
Położenie
Tell Megiddo znajduje się na strategicznym wzgórzu, kontrolującym kluczowe szlaki handlowe. Z tego miejsca możliwa była obrona Doliny Jordanu oraz równiny przybrzeżnej, co przyczyniło się do jego osadnictwa od czasów prehistorycznych.
Historia Megiddo
- Najstarsze osadnictwo: IV tysiąclecie p.n.e. – niewielka wioska.
- III tysiąclecie p.n.e. – rozwój miasta z murami obronnymi i kanalizacją.
- XIX wiek p.n.e. – budowa wyżyny kananejskiej i systemu wodnego.
- Bitwa pod Megiddo (1478 p.n.e.) – kluczowe starcie z wojskiem faraona.
- Okres panowania króla Salomona – największy rozwój miasta.
- VII wieku p.n.e. – zdobycie przez Asyryjczyków, przekształcenie w prowincję.
- Bitwa pod Megiddo (609 p.n.e.) – klęska króla Jozjasza.
Prace archeologiczne
Wykopaliska w Megiddo rozpoczęły się w 1903 roku, a różne ekspedycje odkryły pozostałości z dwudziestu okresów historycznych. Współczesne badania prowadzone są przez Uniwersytet Telawiwski i obejmują szeroki zakres wykopalisk.
Park Narodowy Megiddo
Park Narodowy Megiddo chroni ruiny starożytnego miasta, w tym system wodny z IX wieku p.n.e. oraz pozostałości murów i bram miejskich. Teren jest dostępny dla turystów przez cały rok i oferuje różnorodne atrakcje.
Turystyka
Zwiedzanie Megiddo zajmuje około 1-2 godziny. Obszar zapewnia dostępność dla osób niepełnosprawnych oraz udogodnienia, takie jak sklep z pamiątkami. Z wzgórza roztacza się widok na Dolinę Jezreel.
Współpraca
Megiddo ma miejscowość partnerską – Ixelles w Belgii.