Męcikał
Męcikał (kaszub. Mãcëkôł, niem. Mentschikal) to wieś położona w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Brusy. Znajduje się na wschodnim krańcu Zaborskiego Parku Krajobrazowego i jest siedzibą sołectwa Męcikał, obejmującego również inne miejscowości, takie jak Czernica, Dąbrówka czy Turowiec. W latach 1954-1959 wieś była siedzibą władz gromady Męcikał, a po jej zniesieniu w gromadzie Brusy.
Archeologia
Na terenie Męcikała odkryto ważne osadnictwo z epoki kamienia, w tym mezolityczne obozowiska. Najstarsze ślady datowane na paleolit schyłkowy zlokalizowane są nad jeziorem Trzemeszno. Obozowiska były związane z kulturą komornicką oraz chojnicko-pieńkowską. Wśród odkryć znajdują się również ślady cmentarzyska z wczesnej epoki żelaza oraz znaleziska z późnego średniowiecza.
Historia
Historia Męcikała sięga średniowiecza, gdzie osada mogła pełnić funkcję strażnicy na szlaku handlowym. W 1570 roku znajdowała się tu karczma królewska, a w 1868 roku wieś liczyła 212 mieszkańców. W okresie międzywojennym część wsi była zabudowana typowymi zagrodami chłopskimi. W 2010 roku, wbrew woli mieszkańców, nadano ulicom nazwy partyzantów „Gryfa Pomorskiego”.
Położenie
Wieś Męcikał usytuowana jest na pofałdowanym terenie, z zabudową po północno-wschodniej i południowo-zachodniej stronie rzeki Brdy. Przebudowa drogi Chojnice-Kościerzyna w drugiej połowie XX wieku podzieliła wieś na dwie części, z zachowaniem pierwotnego ukształtowania w części południowo-zachodniej.
Zabytki i kultura
W Męcikale zachowały się budynki z różnych okresów, w tym drewniana zagroda z 1936 roku. W Muzeum Etnograficznym w Toruniu znajduje się kaszubska chałupa z początków XIX wieku. Tradycje lokalne są silnie zakorzenione, a po II wojnie światowej wieś została odbudowana po zniszczeniach.
Osoby związane z Męcikałem
- Henryk Grabosz
