Maurycy Orgelbrand
Maurycy Orgelbrand (1826-1904) był polskim księgarzem i wydawcą, synem żydowskiego kupca i młodszym bratem Samuela Orgelbranda. W młodości przeszedł na katolicyzm.
Życiorys
W 1853 roku, korzystając z pożyczki od brata, otworzył księgarnię w Wilnie, gdzie sprzedawał książki, nuty, a także papier i instrumenty muzyczne. Wkrótce uruchomił wypożyczalnię książek oraz prenumeratę czasopism.
Jednym z jego ważniejszych projektów było wydanie Słownika języka polskiego… do podręcznego użytku, które rozpoczął w 1854 roku. Dzieło, powstałe przy współpracy wielu autorów, ukazało się w 1861 roku.
W okresie przed powstaniem styczniowym Orgelbrand sprowadzał książki z Królestwa Kongresowego, które później były wykorzystywane przez władze powstańcze. Po powstaniu towarzyszył żonie Eleonorze w jej zesłaniu, a w 1865 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1866 założył nową księgarnię.
W Warszawie rozwijał działalność, otwierając nowe filie i wprowadzając prenumeratę czasopism. W 1873 roku zainicjował Spółkę Wydawniczą Księgarzy warszawskich, choć rozwiązano ją w 1888 roku.
Osiągnięcia
Orgelbrand publikował różnorodne dzieła, w tym:
- Ilustrowane edycje klasyki, np. Lilla Weneda i Wiesław.
- Literaturę naukową i piękną, w tym książki dla dzieci i młodzieży.
- Czasopisma, takie jak Tygodnik Powszechny.
W 1897 roku sprzedał księgarnię Marcelemu Machwitzowi, ale kontynuował działalność wydawniczą aż do śmierci. Księgarnia, mimo zmiany właścicieli, przez wiele lat nosiła nazwisko Orgelbrand.
Życie prywatne
Był żonaty z Eleonorą ze Starkmanów, nie mieli dzieci. Zmarł w wieku 78 lat, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
