Materiał kompozytowy
Materiał kompozytowy, znany jako kompozyt, to materiał o niejednorodnej strukturze, składający się z dwóch lub więcej komponentów o różnych właściwościach. Kompozyty nie mają właściwości równych sumie ich składników. Zazwyczaj jeden z komponentów pełni rolę lepiszcza, a drugi to komponent konstrukcyjny, który zapewnia odporność na ściskanie i rozciąganie.
Właściwości i zastosowanie kompozytów
Kompozyty często wykazują anizotropię, co oznacza, że ich właściwości fizyczne różnią się w zależności od kierunku. Wśród komponentów konstrukcyjnych najczęściej wykorzystuje się włókna szklane, węglowe i inne, natomiast lepiszcza to zazwyczaj żywice syntetyczne, takie jak poliestry czy epoksydy.
Kompozyty mają szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak:
- budownictwo (np. beton, żelbet)
- technika lotnicza i astronautyka (np. elementy samolotów, rakiet)
- przemysł transportowy (np. zderzaki samochodowe)
- produkcja sprzętu sportowego (np. łodzie, narty)
Rodzaje kompozytów
Kompozyty można klasyfikować na kilka sposobów:
- Kompozyty strukturalne: z ciągłymi strukturami, jak sklejka i żelbet.
- Laminaty: składające się z włókien w lepiszczach, z różnymi układami włókien.
- Mikrokompozyty i nanokompozyty: zorganizowane na poziomie nadcząsteczkowym, występujące w naturze (np. drewno).
- Stopy strukturalne: metale o regularnej mikrostrukturze, np. stal damasceńska.
Kompozyty w stomatologii
W stomatologii stosuje się kompozyty, które można podzielić na:
- kompozyty makrocząsteczkowe
- kompozyty mikrocząsteczkowe
- kompozyty hybrydowe
Ich zalety obejmują:
- kontrast na zdjęciach RTG
- doskonałość barwy
- odporność na zgniatanie
- adhezję do szkliwa
Zastosowania kompozytów konstrukcyjnych
Kompozyty konstrukcyjne charakteryzują się wysoką wytrzymałością i znajdują zastosowanie w:
- częściach maszyn
- elementach budowlanych
- karoseriach pojazdów
- samolotach i łodziach
- sprzęcie sportowym
- konstrukcjach mostowych i zbiornikach
