Masyw Czeski
Masyw Czeski (czes. Český masiv) to geograficzna i geologiczna jednostka w Europie Środkowej, charakteryzująca się orogenezą hercyńską. Jest to czworokątny blok górski, w większości położony na terytorium Czech, z podniesionymi brzegami, które tworzą góry zrębowe o wysokości przekraczającej 1000 m n.p.m. Zewnętrzne pasma górskie rozciągają się częściowo na Austrię, Niemcy i Polskę.
Regionalizacja Masywu Czeskiego
Masyw Czeski dzieli się na kilka krain:
- Kraina Rudaw
- Wyżyna Rudawska
- Podgórze Rudawskie
- Wyżyna Karlowarska
- Kraina Sudecka
- Przedgórze Sudeckie
- Pogórze Zachodniosudeckie
- Sudety Zachodnie
- Sudety Środkowe
- Sudety Wschodnie
- Płyta Czeska
- Płyta Północnoczeska
- Płyta Środkowoczeska
- Płyta Wschodnioczeska
- Kraina Szumawska
- Las Czeski
- Szumawa
- Las Górnopalatynacki
- Wyżyna Berounki
- Region Brdy
- Wzgórza Pilzneńskie
- Wyżyna Czesko-Morawska
- Wyżyna Środkowoczeska
- Kotliny Południowoczeskie
- Masyw Czesko-Morawski
- Wyżyna Brneńska
Geologia
Masyw Czeski to zdyslokowany blok geologiczny, składający się głównie ze skał metamorficznych, magmowych oraz osadowych z prekambryku i paleozoiku. Na jego powierzchni występują piaskowce górnokredowe, które nie są częścią Masywu, lecz tworzą wyższe piętro strukturalne. Dodatkowo, obszar ten pokrywają bazalty i osady trzeciorzędowe oraz czwartorzędowe. Masyw Czeski, razem z platformą wschodnioeuropejską, uznawany jest za najstarszą część Europy.
Bibliografia
- Jaromír Demek i in.: Geomorfologie Ćeských zemí, Praha 1965
- Josef Svoboda i in.: Regionální geologie ČSSR, Díl I, Praha 1964