()
* Rolling Stone ()
* Teraz Rock ()
|rok wydania = 1986
|poprzedni album = Ride the Lightning
|rok poprzedniego albumu = 1984
|następny album = The $5.98 E.P.: Garage Days Re-Revisited
|rok następnego albumu = 1987
|1. singel = Master of Puppets
|data 1. singla = 2 lipca 1986
|2. singel =
|data 2. singla =
|3. singel =
|data 3. singla =
}}
Master of Puppets – trzeci album studyjny amerykańskiego zespołu thrashmetalowego Metallica. Został wydany 3 marca 1986 roku przez wytwórnię Elektra Records.
Jest to pierwsza płyta grupy nagrana dla wytwórni Elektra. W przeciwieństwie do poprzedniej wytwórni, Megaforce Records, teraz zespół nie miał ustalonej daty wydania albumu z czego – jak uważają członkowie grupy – Metallica skorzystała.
Album osiągnął również inny sukces trafiając na 29. miejsce krajowego zestawienia najlepiej sprzedających się albumów w USA i zdobywając już 4 listopada 1986 złotą płytę w tym samym kraju. Łącznie sprzedano ponad milion egzemplarzy wydawnictwa. W roku 2016 album został dodany do listy National Recording Registry – prowadzonego przez Bibliotekę Kongresu Stanów Zjednoczonych wykazu dzieł istotnych ze względów kulturowych, historycznych, czy estetycznych.
Nagrania w Polsce uzyskały status platynowej płyty.
Zarazem jest to ostatni album nagrany z basistą Cliffem Burtonem, który zginął w wypadku drogowym niedaleko Ljungby w Szwecji – nad ranem 27 września 1986 roku, wypadł przez okno, a następnie został przygnieciony przez autobus, którym grupa poruszała się w trakcie trasy promującej Master of Puppets.
Tytułowy utwór grany był przez Josepha Quinna w 4 sezonie serialu Netflixa „Stranger Things”, którego premiera odbyła się w 2022 roku, co spowodowało znaczny wzrost zainteresowania tym utworem.
Komponowanie
Latem 1985 Metallica rozpoczęła tworzenie utworów na album. Członkowie zespołu nagrywali swoje pomysły, a potem – jak opowiada gitarzysta prowadzący Kirk Hammett – „słuchaliśmy tych kaset i wybieraliśmy riffy, które naszym zdaniem były na tyle dobre, aby można było z nich zbudować utwór”. Perkusista grupy, Lars Ulrich, miał również udział w tworzeniu riffów; nucił gitarzyście rytmicznemu Jamesowi Hetfieldowi wymyśloną melodię, którą on zamieniał potem na riff.
Również podczas lata 1985, Metallica koncertowała od czasu do czasu. W sierpniu zagrała dwa koncerty przed jednymi z liczniejszych widowni w swojej historii. Pierwszym był występ na festiwalu Monsters of Rock w Donington w Anglii, 17 sierpnia 1985, przed publicznością liczącą ponad 70 tysięcy ludzi, która nie przyjęła zespołu pozytywnie. Wynikało to z tego, że tego dnia razem z Metalliką występowały też m.in. zespoły Bon Jovi i Ratt, grające muzykę pop-metalową, której Metallica nie gra, co tak określił publice James Hetfield:
Te słowa były odpowiedzią na obrzucanie zespołu różnorodnymi rzeczami. Jak wspomina Hetfield wśród nich „były głównie taśmy demo, kwiaty, ulotki, bielizny, staniki, i inne gówna, które tu przyleciały”. Tak jak w przypadku poprzedniego albumu, Ride the Lightning, sesja nagraniowa miała miejsce w studiach nagraniowych Sweet Silence Studios w Kopenhadze w Danii. Za produkcję albumu odpowiedzialna była Metallica i wspomniany już Rasmussen. Ledwie dwa tygodnie po rozpoczęciu sesji nagraniowej, 14 września 1985, Metallica już zaprezentowała publiczności nowy utwór – „Disposable Heroes” – na festiwalu zorganizowanym w RFN przez magazyn „Metal Hammer”.
|autor = Lars Ulrich
|źródło =
|styl = środek
}}
Tematyka utworów na albumie dotyczy m.in. manipulacji:
Przyjęcie albumu
Master of Puppets został wydany 3 marca 1986 przez wytwórnię Elektra i osiągnął 29. pozycję na krajowym zestawieniu w Stanach Zjednoczonych. Trafienie albumu do pierwszej 30. w USA było zaskoczeniem dla wielu osób ponieważ popularność Metalliki była oparta na graniu koncertów. Zespół miał dotychczas wydane jedynie trzy mało popularne single i żadnego teledysku, a Master of Puppets nie był dodatkowo promowany przez żaden singel.
Określany przez niektórych krytyków jako najlepszy album heavymetalowy kiedykolwiek nagrany, Master of Puppets jest uważany za wielką i przełomową płytę Metalliki. Krytycy zgodnie porównują album do poprzedniego wydawnictwa pt. Ride the Lightning począwszy od bliskoznacznego rozmieszczenia utworów, poprzez zwrócenie uwagi na mniejszy postęp jaki przyniósł Master of Puppets w porównaniu z postępem jaki przyniósł Ride the Lightning po albumie Kill ’Em All, aż do samej muzyki, która ich zdaniem wydaje się „bardziej Metallikowa” i bardziej spójna.
Serwisy IGN i Metal-Rules.com sklasyfikowały album na 1. pozycjach swoich zestawień na – odpowiednio – 25 Najlepszych Albumów Metalowych i 100 Najlepszych Albumów Heavymetalowych. Magazyn „Time” uplasował Master of Puppets wśród 100 Albumów Wszech Czasów – listy zestawiającej najlepsze i najbardziej wpływowe płyty wszech czasów. Magazyn „Rolling Stone” sklasyfikował album na 167. pozycji zestawienia na 500 albumów wszech czasów. Robert Dimery umieścił album w swojej książce 1001 albumów muzycznych. Historia muzyki rozrywkowej.
Trasa koncertowa
27 marca 1986 rozpoczyna się trasa koncertowa zespołu Damage, Inc. Tour podzielona na dwie części. Pierwsza była część amerykańska w której Metallica grała jako support dla grupy Ozzy’ego Osbourne’a. Trasa zakończyła się 3 sierpnia 1986. W czasie podróży ze Sztokholmu w Szwecji do Kopenhagi w Danii nad ranem w okolicach szwedzkiego miasta Ljungby autokar zespołu wpadł w poślizg i zaczął koziołkować. Podczas wypadku Cliff Burton wypadł przez okno autobusu po czym został przez niego przygnieciony. Burton zginął na miejscu. Reszta pasażerów włącznie z trzema pozostałymi członkami grupy przeżyła wypadek, ale istnienie zespołu stanęło pod znakiem zapytania. Matka Burtona przekonała zespół do dalszej gry i pod koniec października grupa rozpoczęła poszukiwania nowego basity. Po przesłuchaniu ponad 40 muzyków, 28 października 1986 nowym basistą Metalliki został Jason Newsted.
