Mary Astor
Mary Astor, właściwie Lucile Vasconcellos Langhanke, była amerykańską aktorką, która zdobyła Oscara za drugoplanową rolę w filmie Wielkie kłamstwo. Urodziła się 3 maja 1906 roku w Quincy, a zmarła 25 września 1987 roku w Los Angeles.
Życiorys
W wieku 14 lat wygrała konkurs piękności, co zaowocowało kontraktem w Hollywood. Debiutowała w 1920 roku w filmie Scarecrow, a jej kariera nabrała rozpędu po roli w Beau Brummel (1924). W kolejnych latach występowała w wielu znanych produkcjach, takich jak Sokół maltański i Man of Iron.
W 1944 roku zdobyła Oscara za rolę w Wielkie kłamstwo. Po latach 40. jej popularność zaczęła maleć, a ona sama zmagała się z problemami osobistymi, w tym alkoholizmem i rozwodami. Zagrała w 123 filmach, a jej ostatnią rolą był film Nie płacz, Charlotto (1964). Po zakończeniu kariery aktorskiej opublikowała dwie autobiografie.
Mary Astor zmarła w wyniku niewydolności oddechowej spowodowanej rozedmą płuc. Została pochowana na cmentarzu Holy Cross Cemetery w Culver City. Otrzymała gwiazdę na Hollywood Walk of Fame.
Życie prywatne
W swoim życiu miała romanse m.in. z aktorem Johnem Barrymore’em oraz dramaturgiem George’em Kaufmanem.
Nagrody
- Oscar dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę w Wielkie kłamstwo (1941)
Filmografia
Mary Astor zagrała w wielu filmach, w tym:
- Dodsworth (1936)
- Sokół maltański (1941)
- Mali kobietki (1949)
- Nie płacz, Charlotto (1964)
Podsumowanie
Mary Astor była utalentowaną aktorką, która pozostawiła trwały ślad w historii kina. Jej kariera, mimo trudności życiowych, zainspirowała wielu. Zyskała uznanie za swoje role zarówno w filmach, jak i w teatrze.
