Marszałek Senior w Polskim Parlamencie
Marszałek senior to najwyższy wiekiem poseł w Sejmie oraz senator w Senacie, powoływany przez prezydenta RP do prowadzenia pierwszych posiedzeń obu izb po wyborach, do momentu wyboru stałych marszałków. Pełnienie tej funkcji jest prestiżowe i stanowi wyróżnienie dla parlamentarzysty.
Powołanie Marszałka Seniora
Prezydent ma prawo wskazać marszałka seniora spośród najstarszych wiekiem parlamentarzystów, co nie wymaga konsultacji ani kontrasygnaty. Powołanie musi nastąpić przed pierwszym posiedzeniem Sejmu. W przypadku Senatu, prezydent wybiera najstarszego senatora, a w razie przeszkód – kolejnego.
Rola Marszałków Seniorów
Marszałkowie seniorzy prowadzą obrady pierwszych posiedzeń, podczas których odbywają się ślubowania posłów i senatorów oraz wybory marszałków. W historycznej sytuacji z 19 października 2005 roku marszałek senior Józef Zych ogłosił przerwę w obradach z powodu impasu politycznego, co spowodowało, że urząd marszałka Sejmu był przez pewien czas nieobsadzony.
Marszałkowie Seniorzy w II RP
- Sejm Ustawodawczy: Ferdynand Radziwiłł
- Sejm I kadencji: Kazimierz Brownsford
- Sejm II kadencji: Jakub Bojko
- Sejm III kadencji: Andrzej Lubomirski
- Sejm IV kadencji: Lucjan Żeligowski
- Sejm V kadencji: Stanisław Skwarczyński
- Senat I kadencji: Bolesław Limanowski
- Senat II kadencji: Bolesław Limanowski, Maksymilian Thullie
- Senat III kadencji: Maksymilian Thullie
- Senat IV kadencji: Antin Horbaczewski
- Senat V kadencji: Leon Wolf
Marszałkowie Seniorzy w PRL
- Sejm Ustawodawczy: Franciszek Trąbalski
- Sejm I kadencji: Lucjan Rudnicki
- Sejm II-IV kadencji: Bolesław Drobner
- Sejm V-VII kadencji: Jarosław Iwaszkiewicz
- Sejm VIII kadencji: Jerzy Ziętek
- Sejm IX kadencji: Bogdan Suchodolski
- Sejm X kadencji: Zbigniew Rudnicki
- Senat I kadencji: Stanisław Stomma
Marszałkowie Seniorzy w III RP
Historię marszałków seniorów w III RP kształtują różne wydarzenia polityczne, a ich funkcja pozostaje istotnym elementem obrad parlamentarnych.
