„`html
Marian Henryk Szeja
Marian Szeja (ur. 20 sierpnia 1941 w Siemianowicach Śląskich, zm. 25 lutego 2015 w Wałbrzychu) był polskim piłkarzem, który grał na pozycji bramkarza. Absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej, rozpoczął karierę w Unii Kędzierzyn, a następnie występował w Górniku Thorez, Zagłębiu Wałbrzych oraz w francuskich klubach FC Metz i AJ Auxerre. W reprezentacji Polski zagrał 15 razy.
Kariera piłkarska
Szeja zadebiutował w Unii Kędzierzyn w wieku 14 lat. W 1963 roku przeszedł do Górnika Thorez, z którym awansował do II ligi. W reprezentacji młodzieżowej zagrał w meczu przeciwko Turcji, a jako senior zadebiutował 24 października 1965 w meczu z Finlandią.
W kolejnych latach bronił w meczach przeciwko Anglii i w tournée po Ameryce Południowej, gdzie zyskał uznanie mediów za udane interwencje, w tym przeciwko Pelému. Po przemianowaniu klubu na Zagłębie Wałbrzych, drużyna awansowała do I ligi, osiągając III miejsce w sezonie 1970/71 oraz biorąc udział w Pucharze UEFA. W 1974 roku przeniósł się do FC Metz, a później do AJ Auxerre, z którym dotarł do finału Pucharu Francji w 1979 roku i awansował do I ligi w 1980 roku.
Kariera reprezentacyjna
Szeja był bramkarzem reprezentacji podczas eliminacji do igrzysk olimpijskich w 1972 roku, a także na igrzyskach w Monachium, gdzie nie zagrał w żadnym meczu, co uniemożliwiło mu otrzymanie medalu olimpijskiego. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 1973 roku przeciwko USA.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej osiedlił się w Wałbrzychu, gdzie pracował jako taksówkarz, ale również szkolił bramkarzy w Auxerre podczas krótkoterminowych kontraktów.
Życie prywatne
Szeja ożenił się w 1961 roku, a jego dwaj synowie, Bernard i Dariusz, również grali w Zagłębiu Wałbrzych.
Sukcesy
- Złoty medal na IO w Monachium: 1972
- Finał Pucharu Francji z AJ Auxerre: 1978/79
- Mistrzostwo Ligue 2: 1979/80
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (1972)
- Złota Odznaka PZPN (1972)
„`
