„`html
Marian Piotr Sokołowski
Marian Piotr Sokołowski (ur. 22 lutego 1894 w Wiedniu, zm. 18 stycznia 1939 w Warszawie) był polskim oficerem, botanikiem, leśnikiem oraz taternikiem. Jego działalność koncentrowała się na ochronie przyrody oraz wspinaczce górskiej.
Życiorys
Był synem Stanisława Sokołowskiego, pioniera polskiego leśnictwa. Po wybuchu I wojny światowej przerwał studia leśnicze, walcząc w Legionach Polskich, gdzie awansował na chorążego. Po wojnie służył w Wojsku Polskim i zajął się taternictwem, osiągając znaczące sukcesy w tej dziedzinie.
Osiągnięcia taternickie
- 1921 – pierwsze przejście północną ścianą Koziego Wierchu (z bratem Adamem)
- 1923 – powtórzenie południowej ściany Zamarłej Turni (z bratem Adamem)
- 1924 – pierwsze zimowe przejście grani ze Świnicy na Zawrat (z Adamem i Markiem Korowiczem)
- 1924 – pierwsze zimowe przejście grani Czarnych Ścian (z Adamem i Kazimierzem Mischke)
- 1926 – pierwsze zimowe wejście na Hrubą Turnię (z Zofią Krókowską i Jerzym Krókowskim)
- 1927 – drugie zimowe przejście północnej ściany Łomnicy
- 1934 – zimowe wejście na Mały Durny Szczyt
- 1935 – zimowe przejście przez Pośrednią Grań i Małą Pośrednią Grań
Publikacje
- Limba w Tatrach Polskich (1924)
- Wiatr halny i wpływ jego na roślinność (1924)
- Taternictwo a ochrona przyrody (1924)
- O istocie i drogach nowoczesnego taternictwa (1925)
- Szata roślinna Tatr Polskich (1935)
Odznaczenia
Sokołowski był czterokrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych za męstwo podczas walk w latach 1918-1921 oraz uzyskał honorowe członkostwo Klubu Wysokogórskiego w 1937 roku.
Linki zewnętrzne
„`