Marian Konarski
Marian Konarski (8 grudnia 1909 – 30 października 1998) był polskim malarzem, rzeźbiarzem, poetą i teoretykiem sztuki. Urodził się w Chrzanowie, a większość życia spędził w Krakowie i Krzeszowicach.
Życiorys
W 1920 roku Konarski przeniósł się do Krakowa, gdzie ukończył IV Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza. W 1928 roku rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych, jednak w 1929 roku został relegowany z powodu działalności w ruchu Rogatego Serca. Kontynuował naukę pod okiem Stanisława Szukalskiego i stał się jego szczepowym, organizując wystawy i redagując pismo „Krak”.
Debiutował jako poeta w 1928 roku, a w 1939 roku otrzymał stypendium, które umożliwiło mu podróż do Włoch i Austrii. W czasie II wojny światowej działał w ZWZ i AK, fałszując dokumenty dla ruchu oporu oraz prowadząc pracownię malarską, w której zatrudniał uczniów z organizacji konspiracyjnych.
Po wojnie, od 1948 roku, był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, organizował zajęcia artystyczne dla dzieci i prowadził grupę „Rodzimej Twórczości GART”. Zmarł na krótko przed swoimi 90. urodzinami i został pochowany w Krzeszowicach.
Twórczość
Konarski był wszechstronnym artystą, tworzącym w dziedzinie rysunku, malarstwa (sztalugowego i ściennego) oraz rzeźby. Jego prace były wystawiane od 1930 roku, zarówno na wystawach zbiorowych, jak i indywidualnych, w tym w renomowanych miejscach jak Zachęta w Warszawie czy Pałac Sztuki w Krakowie.
Przykładowe wystawy indywidualne:
- 1933 – Warszawa, Zachęta TZSP
- 1948 – Kraków, Pałac Sztuki TPSP
- 1964 – Paryż, Akademia R. Duncana
- 1990 – Chicago, Muzeum Polskie w Ameryce
Konarski stosował różne techniki artystyczne, w tym malarstwo olejne i gwasz. Jego dzieła są zróżnicowane pod względem stylu, od realizmu po impresjonizm, a wiele z nich nosi cechy nowoczesności. Znane prace to m.in. „Autoportret w rozbitym lustrze” oraz „Odejście”.
Podsumowanie
Marian Konarski był wieloaspektowym twórcą, którego prace znajdują się w licznych muzeach w Polsce i za granicą. Jego dorobek artystyczny obejmuje 172 pozycje, a jego wpływ na polską sztukę jest nadal odczuwalny.
